Τελευταίο μέρος της τριλογίας των στοιχείων της Ντίπα Μέχτα, το «Νερό» έπεται της «Φωτιάς» (1996, με λεσβιακό θεμα) και της «Γης» (1998, με πολιτικό σενάριο), και προκάλεσε την οργή των Ινδών πριν ακόμη ξεκινήσει γυρίσματα, γι’ αυτό και η σκηνοθέτις επέλεξε αναγκαστικά τη Σρι Λάνκα ως τόπο γυρισμάτων. Ο ντόρος δημιουργήθηκε από τους traditionalists διότι στην ταινία μια 8χρονη χήρα, στη βρετανοκρατούμενη Ινδία του 1938, αρνείται συναισθηματικά να ακολουθήσει τις παραδοσιακές λύσεις, δηλαδή να καεί στην πυρά ή να παντρευτεί τον αδελφό του συζύγου της. Επιχειρώντας να ανατρέψει έναν αρχαίο θρησκευτικό νόμο που εξυπηρετεί την οικογενειακή οικονομία της χώρας, η Ντίπα Μέχτα αποδεικνύει πως, ακόμη και σήμερα, μπορεί να ταράξει τις αρχές με ένα τόσο αναχρονιστικό, αλλά υπαρκτό θέμα.
Ένα τραγικό στρατιωτικό λάθος προκαλεί την ενεργοποίηση ενός πειραματικού όπλου, αφανίζοντας ολόκληρο τον πληθυσμό ενός νησιού. Οι νεκροί όμως ανασταίνονται. Ο στρατός επιμένει ότι πρόκειται για αβλαβή, αργοκίνητα όντα, προσφέροντας μια επίπλαστη ελπίδα στις οικογένειες που θρηνούν. Όταν η Έιβα εισέρχεται στη ζώνη καραντίνας αναζητώντας τον αγνοούμενο σύζυγό της, ανακαλύπτει την εφιαλτική αλήθεια.
O Nταγκ και ο Γκριφ είναι κολλητοί φίλοι από παιδιά και πάντα ονειρεύονταν να κάνουν το ριμέικ της αγαπημένης τους ταινίας: το «κλασικό» κινηματογραφικό Anaconda. Όταν μια κρίση μέσης ηλικίας τούς ωθεί να το κάνουν επιτέλους, κατευθύνονται βαθιά στον Αμαζόνιο για να ξεκινήσουν τα γυρίσματα.
Όταν η διακεκριμένη ψυχίατρος Λίλιαν Στάινερ μαθαίνει για τον θάνατο ενός από τους ασθενείς της, αναστατώνεται βαθιά. Πιστεύοντας ότι πρόκειται για δολοφονία, αποφασίζει να ερευνήσει.
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0