Οι Άγριες Φράουλες μπορεί να είναι 62 χρονών πλέον και να αντιμετωπίζονται ως κάτι εδραιωμένο και σαφές για τη θέση που κατέχουν στην κινηματογραφική μνήμη, όμως, πέρα από την αντιμετώπισή τους ως ιερή αγελάδα, περισσότερο ενδιαφέρον θα είχε ένα νοερό ταξίδι στον χρόνο και στις πρώτες προβολές της ταινίας.

 

Μέχρι σήμερα είναι πραγματικά εντυπωσιακή η διαύγεια και η σιγουριά με τις οποίες κοίταξε ένας 39χρονος τότε (όσο ήταν δηλαδή ο Μπέργκμαν στα γυρίσματα της ταινίας) το μεγάλο ταξίδι της ζωής και κατάφερε να χαρτογραφήσει πρώτα και να εικονογραφήσει στη συνέχεια το μυαλό ενός ηλικιωμένου ως ένα σύνολο από εμβληματικές γι' αυτόν εικόνες που συχνά επιστρέφουν ως το ασφαλέστερο σπίτι, προβληματικές σκέψεις για όσα δεν έγιναν και ανήλικες φοβίες για όσα θα έρθουν.

 

Από το ρολόι χωρίς δείκτες και την άμαξα ως τις μνήμες των παιδικών χρόνων, οι Άγριες Φράουλες μοιάζουν με το αριστουργηματικό κύκνειο άσμα που θα άφηνε ένα μεγάλος, κι όμως έγιναν από την όρεξη και τη σκέψη ενός σκηνοθέτη σε οίστρο στο μέσον της καριέρας του, με πρωταγωνιστή έναν μύθο του σινεμά της χώρας (τον Βίκτορ Σιέστρομ), που θα περνούσε στην αθανασία ‒ και όλα αυτά 10 μήνες μετά την Έβδομη Σφραγίδα!