Μια κωμωδία με ήρωα έναν άχρηστο απατεώνα, στην οποία μπορούμε να βρούμε επιρροές και χαρακτηριστικά, που αργότερα ανέπτυξε και τελειοποίησε ο Άλεν, εδώ σε μια τραχιά και ορμητική μορφή. Ο Ρότζερ Έμπερτ τότε τον αποκάλεσε εθνικό θησαυρό και ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως μετά από δεκάδες ταινίες θα είχε τόσες ιδέες, τέτοια εξέλιξη, ένα μη αναστρέψιμο, σχεδόν μανιοκαταθλιπτικό πάθος για σινεμά, που μεταφράστηκε σε ετήσια ανάγκη να πει ιστορίες, κυρίως δικές του, που αγκαλιάστηκαν από τόσο κόσμο;