Το αγχώδες ρομαντικό δράμα του Γιάν Σαμιέλ εκτόξευσε τις καριέρες των Κανέ και Κοτιγιάρ και έσκισε εμπορικά, αν και παραμένει απορίας άξιο, για μένα τουλάχιστον, πώς αυτό το στυλιστικό πυροτέχνημα, μια κανονική πανωλεθρία του περιεχομένου έναντι της αναίτιας και εκνευριστικής παράθεσης του έρωτα ως παιχνιδιού στα χέρια δύο φίλων που αποφασίζουν εξαντλητικά πως θα δίνουν ο ένας στον άλλο το παιδικό σύμβολο της συνωμοτικής σχέσης τους μέχρι τελικής πτώσεως, γοήτευσε τόσο πολύ το κοινό, 12 χρόνια πριν, όταν πρωτοβγήκε στις αίθουσες...