Στη Φυγή του Δανού Γιόνας Πόερ Ράσμουσεν ο πρωταγωνιστής είναι Αφγανός πρόσφυγας, έχει ξεκινήσει απ’ την αρχή τη ζωή του στη Δανία και εξομολογείται μύχια και ανατριχιαστικά το παρελθόν που ακόμη βασανίζει την ψυχή του σε μια κατάθεση πόνου και λύτρωσης. Στοιχειωτική και συγκινητική, η αντιπαράθεση της τραυματικής παιδικής ηλικίας με το ήρεμο περιβάλλον της νέας εστίας του εξελίσσεται σε μια περιπέτεια της μνήμης, ένα ταξίδι που παρασύρει τον θεατή στην απέλπιδα προσπάθεια ενός ανθρώπου να ξορκίσει τους υπαρκτούς δαίμονες, να συγχωρέσει και να επουλώσει τις πληγές του.

 

Η ταινία κατάφερε κάτι πρωτοφανές στην ιστορία των Όσκαρ: ήταν υποψήφια σε τρεις κατηγορίες, για καλύτερο ντοκιμαντέρ, καλύτερη διεθνή ταινία και καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους. Δεν κέρδισε, αλλά το επίτευγμα παραμένει σπουδαίο και η δόξα που το συνοδεύει ατόφια και μοναδική, μαζί με την παγκόσμια αναγνώριση.

 

Ο Ράσμουσεν απέδωσε γραφιστικά την κατάδυση του ήρωα με το ψευδώνυμο Αμίν Ναγουάμπι στην ψυχή του, κρατώντας μυστική την ταυτότητά του για ευνόητους λόγους και υπογραμμίζοντας ανάγλυφα τις ονειρικές αλλοιώσεις των επώδυνων αναμνήσεών του. Αποδεικνύοντας ταυτόχρονα πως το είδος του ντοκιμαντέρ μπορεί να γίνει συναρπαστικό με εμπνευσμένο χειρισμό και το animation παραμένει μια ελεύθερη και δημιουργική φόρμα στα κατάλληλα χέρια, το Flee είναι μία από τις πρωτότυπες και βαθιές σε νόημα ταινίες των τελευταίων ετών.

 

Ο θεατής γίνεται κοινωνός μιας εξαιρετικά προσωπικής εμπειρίας, σαν να είναι προσκεκλημένος σε κατ’ ιδίαν εξομολόγηση που δεν θα μπορούσε να αποδοθεί παρά μόνο μέσα από τη σχεδιαστική κατασκευή, με δεδομένο ότι ο πρωταγωνιστής κρατά την ανωνυμία του και τα περιστατικά της ζωής του, εκτός από το αρχειακό live action υλικό που αναμειγνύεται στην αφήγηση, συντίθενται σε μια φαντασιακή αναπαράσταση. Οι σκηνές της καταδίωξης και η ανακούφιση της απόδρασης συνδυάζουν την αγάπη και την αγωνία σε ένα θρίλερ γεμάτο αισιοδοξία.