Με την υψηλή ποιότητα των ντοκιμαντέρ που υπογράφει, ο Βιμ Βέντερς μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν τελικά είναι καλύτερος στην τεκμηρίωση από τη μυθοπλασία, όπου η υψηλή συχνότητα δεν συμβαδίζει πάντα με ανάλογο αποτέλεσμα. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γερμανός σκηνοθέτης αισθάνεται την ανάγκη να σκιαγραφήσει το πορτρέτο άλλου καλλιτέχνη που εκτιμά, και μάλιστα με έναν γόνιμο, δημιουργικό τρόπο, που δεν σπάει ακριβώς τους κώδικες του είδους αλλά φέρει μια ξεχωριστή σφραγίδα και συνδυάζει την καριέρα που περιγράφει με το έργο που αναδεικνύει, ρίχνοντας ταυτόχρονα φως στην προσωπικότητα του αντικειμένο του θαυμασμού του. Θυμόμαστε πόσο εντυπωσιακά ξέφυγε από τη θεατρική σκηνή και απέδρασε στους δρόμους και την ύπαιθρο για να καταδείξει πλήρως τις διαστάσεις της Πίνα Μπάους. Στο Αλάτι της Γης οι προσωπικές στιγμές του σπουδαιότερου εν ζωή social photographer, του Βραζιλιάνου Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, δικαιολογούν απόλυτα τις επαγγελματικές του επιλογές. Το οδοιπορικό του Σαλγκάδο καλύπτεται μέσα από τις φωτογραφίες που έχει τραβήξει και εκθέσει σε όλον τον κόσμο, αλλά το DNA των εκατοντάδων ενσταντανέ του αποκωδικοποιείται από τη μοναδική αφήγηση του καλλιτέχνη. Ο Βέντερς είχε την έμπνευση να τοποθετήσει τον Σαλγκάδο σε έναν σκοτεινό θάλαμο, με τις φωτογραφίες του να περνάνε μπροστά του σαν ένα slide show που αποτυπώνεται στην κάμερα και τον ίδιο να παίρνει πάσα από καθεμία από αυτές για να αφηγηθεί την ιστορία που κρύβεται πίσω από το κάθε ταξίδι, τους ανθρώπους και τον αγώνα τους, τη δράση και την αντίδραση, το αίτημα και την έκβασή του. Παράλληλα, ξεδιπλώνει τις γνώσεις που έχει αποκτήσει και τα δικά του αισθήματα για την περίσταση, πάντα με τη συνοδεία των καταπληκτικών εικόνων που από μόνες τους είναι έργα τέχνης. Στο μυαλό ενός συνειδητοποιημένου φωτορεπόρτερ τίποτε από αυτά δεν στέκει αυτόνομο, δικαιωμένο από τη στιγμή ή την ομορφιά του, αλλά δηλώνει πολιτική εμπλοκή ή κοινωνική πάλη. Ακόμη και τις φωτογραφίες της φύσης που ο Σαλγκάδο έχει τραβήξει (μερικές από τις οποίες κόβουν την ανάσα με την βιβλική τους συμπαραδήλωση), ο ίδιος τις εντάσσει σε ένα οικολογικό περιεχόμενο, το οποίο δείχνει να τηρεί ως στάση ζωής, ειδικά σήμερα που η ανάγκη έχει αναδείξει ως επιτακτικά τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Μαζί με τον γιο του Σεμπαστιάο, τον Τζουλιάνο Σαλγκάδο, ο οποίος συνσκηνοθετεί, ο Βιμ Βέντερς έχει βάλει τον εαυτό του όσο πρέπει στην άκρη, για να αφήσει έναν δάσκαλο να μιλήσει για τον διάλογο ανάμεσα στη Γη και τους υποτελείς πολίτες της, με εικόνες που, αν και μοιάζουν στατικές, κινούνται πιο γρήγορα και εύγλωττα από τις περισσότερες περιπέτειες δράσης που αστράφτουν και βροντάνε άσκοπα.