Η επιλογή των δημιουργών του Tafiti να βάλουν ως κεντρικούς χαρακτήρες μια σουρικάτα κι έναν αγριόχοιρο σε μια περιπέτεια σε ερημότοπους παραπέμπει στα φτηνιάρικα, ετερόφωτα copy paste γνωστών επιτυχιών κινουμένων σχεδίων που μαστίζουν την αγορά οικογενειακού θεάματος εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, εδώ υπάρχει μια μέριμνα στο σχέδιο, από την ύπαρξη «πλανοθεσίας» ως τον τρόπο που πέφτει το φως πάνω στους χαρακτήρες, καθώς κι ένας ρυθμός αλλιώτικος από το μέσο animation Β’ Εθνικής, αρνούμενος να υιοθετήσει τους τρέχοντες, φρενήρεις πλην παντελώς ανερμάτιστους τρόπους. Αυτά, σε συνδυασμό με την καλοψυχία του σεναρίου, αρκούν ώστε να συστήσουμε στα παιδιά να κάνουν φίλο τους τον Ταφίτι. Κι αν, στο μεταξύ, οι γονείς τους βαρεθούν λίγο, χακούνα ματάτα.