Στα μέσα των ’00s, όταν η παρακολούθηση και η καταγραφή άρχισαν να νομιμοποιούνται στο όνομα της ασφάλειας και το Youtube έφερνε μια νέα οπτική γλώσσα, το σινεμά τρόμου αφουγκράστηκε την εποχή και, μέσω του format του found footage, ακολούθησε αλλά και σχολίασε την τάση. Σήμερα, στον καιρό του «καταγράφομαι άρα υπάρχω», υπάρχει το έδαφος για μια γόνιμη αναγέννηση αυτής της ιδιαίτερης και, ομολογουμένως, ανατριχιαστικής φόρμας.

 

To Shelby Oaks του τέως youtuber και νυν κινηματογραφιστή Κρις Στάκμαν διαπλέκει found footage με «παραδοσιακή» αισθητική μα τίποτε δεν έχει να καταθέσει μέσω αυτής της αντιπαραβολής και τίποτε δεν έχει να πει και γενικότερα – στην πραγματικότητα είναι μια ταινία μηδενικού περιεχομένου. Πρόκειται για ένα απλό throwback στα κινηματογραφικά ’00s, αγριευτικό όσο βάζει τον θεατή να αναζητά τις σκοτεινές φιγούρες μέσα στο κάδρο, οριακά ανιαρό όταν εγκαταλείπεται ολοκληρωτικά στους τρόπους και τις παρορμήσεις του multiplexάδικου τρόμου εκείνης της δεκαετίας, με ένα υποτιθέμενα σαδιστικό φινάλε που ο πεπειραμένος θεατής θα δει να έρχεται από χιλιόμετρα.