Το remake του κλασικού γουέστερν του Τζον Στέρτζες από τον Αντουάν Φούκουα απομακρύνεται περισσότερο από την αρχική έμπνευση, τους 7 Σαμουράϊ του Ακίρα Κουροσάβα, και προσθέτει στην οικεία, αμερικανική συνταγή του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στην Άγρια Δύση στοιχεία σπαγκέτι γουέστερν, σαφώς μεταγενέστερα της εκδοχής του 1960 με τον Στιβ Μακουίν και του Γιουλ Μπρίνερ. Στην ουσία, τίποτα καινοτόμο δεν συμβαίνει στο γυαλισμένο πιστολίδι διαρκείας, με τα απαραίτητα, σχηματικά διαλείμματα ανάπτυξης χαρακτήρων και τις χριστιανικές παραμέτρους που συνηθίζουν ο Φούκουα και ο Γουόσινγκτον, μαζί και χωριστά, στις ταινίες τους. Το μοναδικό σασπένς, για όσους δεν θυμούνται, είναι ποιοι, εκτός από τον αναντικατάστατο, θα επιζήσουν από την τελική αναμέτρηση μεταξύ των ευσυνείδητων καθαρμάτων, με τη στρατιά των απόλυτων καθαρμάτων, ηγέτης των οποίων είναι ο Πίτερ Σκάρσγκαρντ, που δεν έχει Θεό, ούτε όμως και ειρμό στα μονοδιάστατα λογύδριά του περί καπιταλισμού.