Η Απόφαση από τη Δανία κέρδισε δίκαια, αν και απροσδόκητα, μια θέση στην πεντάδα των καλύτερων ξενόγλωσσων ταινιών στα Όσκαρ, καταφέρνοντας να μιλήσει για τον πόλεμο και τις επιπτώσεις του στη ζωή των εμπλεκομένων, έχοντας μοιράσει τον χρόνο και τον χώρο της στο πεδίο της μάχης και στην πραγματική ζωή μετά την επιστροφή. Για να σώσει τους άνδρες του, ο διοικητής Κλάους Πέτερσεν αναλαμβάνει τη ευθύνη μιας ενέργειας που σηκώνει πολλή κουβέντα και ουσιαστικά αμφισβητεί την ορθότητα της κρίσης του – αν υποθέσουμε πως σε μια κρίσιμη στιγμή συμπλοκής ο αρχηγός μιας ομάδας επιλέγει το λιγότερο κακό σε μια σειρά από ναρκοθετημένες options, πληρώνοντας αναγκαστικά το κόστος μιας ενδεχόμενης απώλειας. Αυτό που πραγματεύεται ο σκηνοθέτης Τομπίας Λίντχολμ είναι η αγωνία μετά την απόφαση και η ηθική ακεραιότητα ενός καθ' όλα υπεύθυνου ανθρώπου, καθώς και ο λεπτός συσχετισμός ανάμεσα στην υπηρεσία του προς την πατρίδα και στην οικογένεια που τον χρειάζεται. Το τι είναι ψέμα και τι είναι αλήθεια ανατρέπεται χωρίς εντυπωσιασμούς και η ταινία αναφέρεται στον πόλεμο χωρίς μιλιταριστικές κορώνες, σαν μια ειδική δουλειά που πρέπει να υπάρχει και διέπεται από κανόνες και όχι από ασύδοτη τεστοστερόνη και περιττούς ηρωισμούς.