Βραβείο σκηνοθεσίας (ακόμα ένα στο πλούσιο παλμαρέ τους) για τους αδελφούς Νταρντέν στο Φεστιβάλ Καννών του 2019 για το δραματικό χρονικό με θέμα τη ριζοσπαστική ενηλικίωση του 13χρονου Αχμέντ, ο οποίος, με την αμέριστη συνδρομή του ιμάμη του, έχει βαλθεί να σκοτώσει την άπιστη καθηγήτριά του.

 

Με το γνωστό ντοκιμαντερίστικο, γοργό τους ύφος, οι Βέλγοι σκηνοθέτες προσεγγίζουν αμερόληπτα τις δύο πλευρές: η παιδαγωγός έχει όλο το δίκιο που της παρέχει ένα κοσμικό ευρωπαϊκό κράτος, ενώ ο έφηβος, και μάλιστα στην ηλικία της κρίσιμης μετάβασης, που παρακολουθεί βίντεο θρησκευτικού φανατισμού την ίδια ώρα που οι συνομήλικοί του επιδίδονται στο gaming και στη μυθοπλασία κάθε είδους, μεταφράζει την ορμή του σε ιερή αποστολή, αναλαμβάνοντας νωρίς ένα βαρύ χρέος που δεν του αναλογεί αλλά του δίνει την αίσθηση της προσωπικής αποστολής και τον βγάζει έξω από το απομονωμένο σύμπαν του. Το θέμα εύλογα είναι εξαιρετικά λεπτό, και η θέση των auteurs του ευαίσθητου κοινωνικού ρεαλισμού, που ανέκαθεν ασχολούνταν με τη νεανική περιθωριοποίηση στις χαραμάδες του άτεγκτου ευρωπαϊκού συστήματος, μία θα μπορουσε να είναι, η ανθρωπιστική, διά της καλλιτεχνικής υπόδειξης.