Ο Τζούλιαν και ο Νίκολας, δύο ιερείς που εργάζονται στη Villa Virgin, μια παραγκούπολη στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, προσπαθούν σκληρά να βοηθήσουν τους ντόπιους. Ο Τζούλιαν χρησιμοποιεί τις πολιτικές του διασυνδέσεις για να προχωρήσει η κατασκευή του νοσοκομείου. Ο Νίκολας αποφασίζει να τον ακολουθήσει, λίγο αφού έγινε μάρτυρας της δολοφονίας των ανθρώπων της κοινότητας όπου ζούσε, από παραστρατιωτικές δυνάμεις. Βαθιά προβληματισμένος, βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά της Λουτσιάνα, μιας νέας άθεης κοινωνικής λειτουργού. Καθώς η πίστη του αποδυναμώνεται, η βία στα καρτέλ κλιμακώνεται. Όταν σταματούν και οι εργασίες στο νοσοκομείο με υπουργική απόφαση, το ξέσπασμα είναι αναπόφευκτο.

Ο Λευκός Ελέφαντας, ένα ιδίωμα που σημαίνει ένα βαρύ φορτίο από το οποίο δεν απαλλάσσεται κάποιος εύκολα αλλά και την πιο επικίνδυνη από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, δεν διαθέτει την φαντασμαγορική ακρότητα της Πόλης του Θεού και, κάνοντας τη διαφορά από τη συνεχιζόμενη κατάσταση στις βραζιλιάνικες φαβέλες, θεμελιώνεται περισσότερο στην καθολική θρησκεία, με άξονες την αυτοθυσία και την ενοχή. Ο Τζούλιαν, η υγεία του οποίου φθίνει συνεχώς, διαφωνεί με την παρεμβατική προσέγγιση του Νίκολας, ο οποίος βασανίζεται από τις τύψεις του, καθώς δεν κατάφερε να αποσοβήσει αιματηρές συμπλοκές σε ένα άλλο χωριό. Η ταινία, με ογκώδη παραγωγή και σταθερό σκηνοθετικό τέμπο, αναπτύσσει τις κοινωνικές παραμέτρους, θέτοντας ερωτήματα για το κατά πόσο υπάρχει εφικτή λύση στον ορίζοντα, ώσπου δημιουργεί μια ερωτική ιστορία ανάμεσα στον λακωνικό Νίκολας και την ευαισθητοποιημένη Λουτσιάνα για να καταστήσει πιο ανάγλυφη τη διαφορά της ανθρώπινης αδυναμίας με τη θυσία – διότι, όπως διαφαίνεται, κάποιος θα γίνει μάρτυρας για να επέλθει κάθαρση. Η σιγουριά του σεναρίου, που προσδίδει αυτάρκεια στην ταινία, είναι η δύναμή της, μαζί με την προσωπικότητα και το κύρος του Ρικάρντο Νταρίν. Ωστόσο, τα ερωτήματα που εγείρονται ή προκύπτουν δεν βρίσκουν έδαφος για να προβληματίσουν και πλανώνται σαν μετέωρα διλήμματα.