Σε έναν υποδειγματικό φόρο τιμής στο είδος του γοτθικού τρόμου, από τα κατακόκκινα θρίλερ της Hammer μέχρι τον Χένρι Τζέιμς, τον Μπραμ Στόουκερ, τις αδελφές Μπροντέ και τον Λόβκραφτ, ο Μεξικανός Γκιγιέρμο ντελ Τόρο σκηνοθετεί πυκνά και προτεταμένα μια εμφατική ιστορία αγάπης, όπου ο απαγορευμένος έρωτας και τα οικογενειακά μυστικά βρίσκουν καταφύγιο και κάθαρση σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό, την εντυπωσιακή αν και ρημαγμένη έπαυλη του ξεπεσμένου βαρόνου Τόμας Σαρπ και της αδελφής του Λουσίλ. Στην ταινία, ο Σαρπ έχει κυνηγήσει χρηματοδότηση για παράτολμα επιχειρηματικά σχέδια από τον πατέρα της Ίντιθ Κούσινγκ (το επώνυμο από τον Πίτερ, τον διώκτη του Δράκουλα, φυσικά...), αλλά δεν ευτύχησε, ώσπου ο πονηρεμένος για το παρελθόν των Σαρπ πατέρας της γοητευμένης κόρης δολοφονείται βίαια, η Ίντιθ παντρεύεται τον Τόμας και όλο το δεύτερο μέρος μεταφέρεται από την Αμερική, που μοιάζει πολύ με τα Χρόνια της Αθωότητας, συμπεριλαμβανομένου ενός εκπληκτικά χορογραφημένου βαλς, με πιανιστική συνοδεία της Τζέσικα Τσαστέιν (είναι η μαυρομαλλούσα Λουσίλ), στην Αγγλία του κλασικού Innocents, αλλά με ζωηρότατο χρώμα και παρόντα τα γνωστά φαντάσματα του Ντελ Τόρο, με τα γαμψά νύχια και τους απόκοσμους θορύβους, περίπου όπως εκείνα από το αριστούργημά του Ο Λαβύρινθος του Πάνα. Ο Ντελ Τόρο δεν φημίζεται για την υπαινικτική του σκηνοθεσία αλλά για το πάθος του. Ο Πορφυρός Λόφος δεν χαρίζεται στα είδη που ανακυκλώνει αλλά τα πουσάρει χωρίς περιστροφές: είναι σχεδόν αδύνατο να κατηγοριοποιηθεί η ταινία, καθώς εκεί που μελώνει με τις ερωτικές εξομολογήσεις και τα δάκρυα της στέρησης, ένας στυγερός φόνος περιγράφεται ανάγλυφα, ένα φάντασμα εμφανίζεται με θόρυβο και, σεναριακά, η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη, εξυπηρετώντας τις αλλαγές ταχύτητας ανάμεσα στους τρεις πρωταγωνιστές. Οι δύο πόλοι είναι οι γυναίκες της ταινίας. Η Μία Βασικόφσκα, ένας γνώριμος λευκός καμβάς, αφήνει το συναίσθημα να την κατακλύσει, αντιδρώντας καθυστερημένα στα ξαφνιάσματα, γήινα και μεταφυσικά. Η Τζέσικα Τσαστέιν, στον πρώτο ρόλο κακιάς της καριέρας της, υποδύεται μια επιθετική και στερημένη γυναίκα που αφοσιώνεται στον αδελφό της, ενώ ελάχιστες ανθρώπινες αξίες χωράνε στο σύμπαν του δόλου και του υπολογισμού. Ο Τομ Χίντλστον μοιράζεται σε δύο αγάπες, παίρνοντας την κρίσιμη απόφαση την ίδια στιγμή που το σπίτι, ως άλλος Οίκος των Άσερ, καταρρέει κάτω από το βάρος της συσσωρευμένης αμαρτίας. Ο Πορφυρός Λόφος μπορεί να μην είναι τελικά τόσο τρομακτικός όσο υπόσχεται μέσα από τις προειδοποιητικές ενδείξεις του, αλλά επιβάλλεται με τη μαστοριά του Ντελ Τόρο, την πίστη του στο δίπολο του φόβου και της επιθυμίας και, φυσικά, τον δεξιοτεχνικό τρόπο με τον οποίο ενσωματώνει τις επιρροές σε ένα άβολο παραμύθι για τις αισθήσεις, με την ιστορία του σινεμά βαθιά στο DNA του.