Έχουν μεταφερθεί ξανά στο σινεμά οι περιπέτειες της Red Sonja του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ, σε παραγωγή Ντίνο Ντε Λαουρέντις και μάλιστα με μουσική Μορικόνε. Γέννημα της αυξημένης ζήτησης για sword ‘n’ sorcery στο σινεμά, λόγω της επιτυχίας του Κόναν του Βάρβαρου, η ταινία εκείνη διέθετε και τον Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ σε δευτεραγωνιστικό ρόλο και, σε ορισμένες χώρες, όπως η δική μας, ο χαρακτήρας του εκτόπισε την κεντρική ηρωίδα από τον τίτλο – «Κάλιντορ ο Μονομάχος». Δυστυχώς, η παραγωγή πέτυχε στην παρακμή του τον Ρίτσαρντ Φλάισερ, έναν ικανότατο εργάτη των στούντιο, με μερικές εξαιρετικές ταινίες στο βιογραφικό του – πέραν των επιφανών τίτλων του βιογραφικού του, αναζητήστε οπωσδήποτε τα Compulsion και 10 Rillington Place.

 

Εκεί βρίσκαμε στον πρωταγωνιστικό ρόλο την Μπριγκίτε Νίλσεν, που ό,τι της έλειπε σε εκφραστικότητα το (υπερ)αναπλήρωνε με το αγριωπό παρουσιαστικό της. Εδώ χρέη Red Sonja εκτελεί η Ματίλντα Λουτζ, που έχει υποδυθεί ακόμα μια εκδικητική (αντι)ηρωίδα στο Revenge της Κοραλί Φαρζά. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η M.Τζ. Μπάσετ, βετεράνος του σύμπαντος του Xάουαρντ, που έχει υπογράψει και το συμπαθές Solomon Kane στο παρελθόν. Η αναλογικότητα του μεγαλύτερου μέρους της παραγωγής και τα γυρίσματα σε φυσικούς χώρους εκτιμώνται –ιδανικά, θα μπορούσε να λείπει το CGI ολοκληρωτικά– όπως εκτιμώνται και η δημιουργική διαύγεια και η ευκρίνεια της γεωγραφίας των σκηνών δράσης. Η αφήγηση θέλει την ηρωίδα να ξεκινά ως αγρίμι του δάσους και σταδιακά να μετατρέπεται στην ατρόμητη Red Sonja, με τη Λουτζ να αποδίδει πειστικά και με επαγγελματισμό την εξέλιξη του χαρακτήρα. Είναι, ίσως η μοναδική διακριθείσα σε ένα γενικό ρεσιτάλ ερμηνευτικής παραφωνίας, που δεν αρκεί, όμως, για να πλήξει την εντιμότητα του εγχειρήματος και να αποτρέψει τους υποσιτισμένους φαν του είδους από την αναζήτηση της δόσης τους.