Μετά την καλλιτεχνική απογοήτευση που δοκίμασε μεταφέροντας το video game Assassin's Creed στο σινεμά, ο Τζάστιν Κερζέλ επέστρεψε στις ρίζες του, στην Αυστραλία και στις ιστορίες που συνδυάζουν αρχετυπικούς χαρακτήρες και διαχρονικά διλήμματα. Στον Μάκβεθ του 2015 καταπιάστηκε με το πιο δύσβατο σεξπιρικό έργο, και τώρα ακολουθεί το πνεύμα, κι όχι ακριβώς το ιστορικό γράμμα, του μυθικού στη χώρα του Νεντ Κέλι, του νεαρού λήσταρχου που με τη συμμορία του έδρασε στο περιθώριο των θολών νόμων και των βίαιων αποικιοκρατών, προς τα τέλη του 19ου αιώνα.

 

Κανονικός ροκ σταρ, ο Κέλι (που κάποτε τον υποδύθηκε και ο Μικ Τζάγκερ) και η παρέα του φαίνονται και φέρονται σαν πανκ αγρίμια, κάτι που ο Κερζέλ είχε στο μυαλό του, με την αρωγή του συνθέτη αδελφού του στο μουσικό σκορ, και αναπτύχθηκε οργανικά στο δεύτερο μέρος της ταινίας. Σε όλο το πρώτο μισό, η έμφαση αφορά την οικογένεια, με τη δυνατή μητέρα του Κέλι και τον Χάρι Πάουερ (Ράσελ Κρόου) να του διδάσκουν τη δύσκολη τέχνη της επιβίωσης.

 

Ο πάντα αξιοπρόσεκτος Τζορτζ Μακέι (1917, Captain Fantastic), ένας από τους πιο αφοσιωμένους ηθοποιούς της γενιάς του, κινείται συνεχώς γύρω από την τροχιά του οιδιπόδειου και σπάει τα δεσμά του με ωμό συναίσθημα, ακόμη κι όταν η ταινία, που πλαισιώνεται με ισάριθμα voice-overs και σιωπές, υπερβαίνει το προσδόκιμο του δραματικού ενδιαφέροντος για το θέμα της.