Η ιστορία μας ξεκινά μεταξύ νύχτας και μέρας, σε μια Μονμάρτη που είναι ταυτόχρονα παράδεισος και κόλαση, όπως μας λέει ο αφηγητής. Εκεί ανάμεσα βρίσκουμε τον Μπομπ τον χαρτοπαίκτη, που περνά τη ζωή του δοκιμάζοντας την τύχη του, επιλέγοντας αν θα πάρει ένα χαρτί ακόμα ή αν θα πει στον dealer να σταματήσει. Ακόμα και το μπαρ όπου συχνάζει ο ήρωας λέγεται «Κορόνα ή Γράμματα», σε περίπτωση που αμφέβαλε κάποιος για το θέμα της ταινίας, που δεν είναι άλλο από την τύχη, την εύνοιά της, την απουσία της και την πλήρη αδυναμία χειραγώγησής της. Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις είναι ο σεβασμός απέναντι στο «παιχνίδι», μας λέει ο Μελβίλ, συστήνοντάς μας την κοσμοθεωρία του.

 

Κατά τα λοιπά, όταν η μπίλια προσγειώνεται επιτέλους στο ρημάδι το κόκκινο, κάλλιστα μπορεί να σε περιμένει κάτι άλλο μαύρο στη γωνία, πολλές φορές την ίδια στιγμή, πληρώνοντας το σχήμα της τραγικής ειρωνείας. Στο τέλος, σημασία έχει μόνο αν «έπαιξες σωστά», αν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο κι αν δεν μπορούσες να κάνεις αλλιώς. Τα υπόλοιπα δεν εξαρτώνται από σένα, ο παράδεισος θα απέχει από την κόλαση πάντα, όσο απέχουν τα κόκκινα από τα μαύρα νούμερα, σε μια ρουλέτα συνήθως πειραγμένη, όπου δεν κάθεσαι ποτέ στη θέση του κρουπιέρη.