Μια εφιαλτική παραβολή του καταστροφικού έρωτα μετατρέπεται σε high concept μαύρη κωμωδία από τον Γιώργο Γεωργόπουλο, οκτώ χρόνια μετά το ντεμπούτο του με το Tungsten. Το Δεν θέλω να γίνω δυσάρεστος είναι ένα απόσπασμα από την υποχρεωτική, ευγενική εισαγωγή στη νέα πραγματικότητα του Άρη, ενός άκαρδου γιάπη που μαθαίνει πως έχει σεξουαλική νόσο που μεταδίδεται μόνο σε γυναίκες, συνεπώς οφείλει να βρει τις πρώην ερωμένες του και τις ενημερώσει για τη δυσοίωνη επίγευση σχέσεων που τελείωσαν άδοξα ‒ περίπου όπως έκανε ο Μπιλ Μάρεϊ, χρόνια νωρίτερα. Το ενδιαφέρον κομμάτι, πέρα από την αρχική ιδέα, είναι πως ο θεατής κατανοεί τον χαρακτήρα ενός απρόσωπου άνδρα μέσα από τις συναντήσεις του με τις γυναίκες, τις διαφορετικές αντιδράσεις και τις ιστορίες που αναδρομικά έχουν την ευκαιρία να του «σούρουν». Με τον Όμηρο Πουλάκη να βαδίζει ευθυτενώς στη σταδιακή διαπόμπευσή του και τον Βαγγέλη Μουρίκη να χαρίζει στιγμές ακουστικής ανακούφισης, ο Γεωργόπουλος δίνει ουσία στο weird και αποδομεί την ψευδαίσθηση της ζωής ως προγραμματισμένης διαδρομής με ελεγχόμενες στάσεις.