Η Illumination, το θαυματουργό στούντιο των Minions, παρουσίασε το 2016 μια παιδική ταινία βασισμένη σε μια απλή απορία: πώς ξοδεύουν τον χρόνο τους τα κατοικίδιά μας όταν εμείς λείπουμε. Οι απαντήσεις ήταν ποικίλες (από το «παρτάρουν και αδιαφορούν αν και πότε θα επιστρέψουμε» μέχρι την καρτερική αναμονή στην πόρτα), σαν τους πολυάριθμους βασικούς χαρακτήρες που οδηγούσαν στην κατάτμηση της ταινίας. Όντως, η βασική πλοκή αποδείχτηκε το λιγότερο ενδιαφέρον κομμάτι της και οι μικρού μήκους βινιέτες που έπαιζαν πλάι της κουβαλούσαν τα περισσότερα αστεία, μαζί και την αγάπη του κοινού.

 

Στην αναμενόμενη συνέχεια ο αξιαγάπητος σκύλος Μαξ έχει να αντιμετωπίσει κυρίως υπαρξιακά προβλήματα, από τη συνύπαρξη με ένα μωρό μέχρι μια αναπάντεχη εκδρομή σε φάρμα και μια πρώτη γνωριμία με τη ζωή στη φύση. Όσα βιώνει διακόπτονται από τις περιπέτειες των φίλων του που έμειναν στην πόλη σε μια αφηγηματική προσπάθεια που μοιάζει με παραδοχή από την πλευρά της εταιρείας πως προτιμά τις μικρές ιστορίες, τις οποίες και ενώνει πάλι για να σχηματίσει, σε στιγμές, με το ζόρι, ένα φιλμ μεγάλου μήκους. Ωραίες και διασκεδαστικές είναι οι περισσότερες, εντελώς ασύνδετες όμως και αν το franchise θελήσει να έχει μέλλον θα πρέπει να προσανατολιστεί στις πλατφόρμες, σε μια φόρμα ολιγόλεπτων επεισοδίων, σαν τα αντίστοιχα των Minions που εξακολουθούν να ασκούν γοητεία.