Το αχώριστο δίδυμο Φικάρα/Πικόνε, ηθοποιοί και σκηνοθέτες με απροκάλυπτες κωμικές προθέσεις και αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο, στήνουν μια πικρή, αληθινή κριτική για το αγιάτρευτο του πολιτικού χάους στην Ιταλία, επικεντρώνοντας τη δράση σε ένα χωριό της Σικελίας, όπου οι κάτοικοι έχουν την κάκιστη ιδέα να εκλέξουν ένα δήμαρχο που θα αντικαταστήσει τον φαύλο προκάτοχο που τους άξιζε, υποσχόμενος πως θα βάλει επιτέλους μια τάξη στην ανυπακοή και στην ατιμωρησία που μπούχτισε ακόμη και τους κατά συρροήν παραβάτες, δημότες της γραφικής Πιετραμάρε. Η έκθεση των καταστάσεων είναι καθαρόαιμα λαϊκή, συμβατή με τη σιτσιλιάνικη νοοτροπία, αλλά οι σκηνοθέτες χρησιμοποιούν το μπουφόνικο, στα όρια του σκετς, χιούμορ τους, για να καταδείξουν ένα οργανωμένο αδιέξοδο, στο οποίο εμπλέκονται η Μαφία, η Εκκλησία, η Πολιτεία, πάνω απ' όλα οι σάπιες ευκολίες μιας κακά συντηρημένης παράδοσης αιώνων, όπως η άδεια της καντίνας που καλείται να παρουσιάσει ο ιδιοκτήτης και, πολύ φυσικά, λέει στον αστυνομικό, πως ο ίδιος ο πατέρας του την παρέδωσε σ' εκείνον – οπότε, τι να λέμε... Η μεταφορά των ίδιων ακριβώς καταστάσεων σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας θα φάνταζε απολύτως δόκιμη.