Ένας από τους λίγους εναπομείναντες γιδοβοσκούς σε μια υπέροχη περιοχή της Κορσικής, αγρίως διεκδικούμενη από τη μαφία του υπερτουρισμού, ο Ζοζέφ (Αλέξις Μανεντί, ιδανικά φυσικός ερμηνευτής), λέει ψύχραιμα, επίμονα και, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, εμφατικά όχι στο «απόσπασμα» που έχει ξαμοληθεί να τον βρει και να τον πείσει με οποιοδήποτε κόστος να ενδώσει και να πουλήσει τη γη του για κακό σκοπό. Εκών άκων, γίνεται ο Μοϊκανός, ένας από τους τελευταίους σε μια πράξη αντίστασης που ο σκηνοθέτης Φρεντερίκ Φαρουτσί δεν ταυτίζει με ηρωισμό αλλά προτιμά να την αναπτύξει με τον χαλαρό κινηματογραφικό σκελετό του νεο-γουέστερν στη σταδιακή προσπάθεια μεταμόρφωσης ενός φιλήσυχου ανθρώπου που αισθάνεται πως απειλείται η ύπαρξη και η μοναδική κληρονομιά του σε αγρίμι που οπλίζεται από την αίσθηση δικαίου και τη δύναμη που του δίνει ο δικός του τόπος, ακόμη κι αν τονίζεται το μικρό του δέμας στην κλίμακα του φυσικού σκηνικού. Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 81ο Φεστιβάλ Βενετίας, στο τμήμα Orizzonti, και στη συνέχεια πρωτοπροβλήθηκε στην Ελλάδα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.