Κατά την έξοδό του μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας Ο Άτρωτος ο Τομ Κρουζ αναφώνησε ενθουσιασμένος στους συντελεστές: «Σκίσατε!». Είναι σαφές πως αν ήταν (λίγο) νεότερος θα σκότωνε για τον ρόλο ενός απελπισμένου άνδρα (ο Γκλεν Πάουελ αναλαμβάνει τα ασθμαίνοντα καθήκοντα του Running Man) που, προσπαθώντας να στηρίξει τη γυναίκα του και το άρρωστο παιδί του, τρέχει για να σώσει τη ζωή του αλλά και για το έπαθλο του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων σε νέα νομίσματα, σε ένα φονικό reality υψηλότατης τηλεθέασης, όπου Κυνηγοί καταδιώκουν και εξολοθρεύουν διαγωνιζόμενους μπροστά στις πανταχού παρούσες τηλεοπτικές κάμερες, ξετρυπώνοντάς τους όπου κι αν κρύβονται. Η νομιμότητα έχει καταλυθεί σε ένα σύγχρονο Κολοσσαίο, σε ένα καθεστώς βάρβαρου παροξυσμού, και ο Μπεν Ρίτσαρντς διοχετεύει τον θυμό του στη μόνη δουλειά που τον δέχεται, έπειτα από μια σειρά ατυχών περιστάσεων. Κατεξοχήν απρόθυμος ήρωας, και μάλιστα ερήμην του, αφού το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί είναι να παραστήσει το πρότυπο, τα βάζει με το σύστημα εκ των έσω, ένα Δίκτυο που ελέγχει και καθοδηγεί με κίβδηλες πληροφορίες και φυτεμένο μίσος, βασικά για να προσελκύσει παραπάνω θεατές στο κορυφαίο show του. Σαράντα τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του μυθιστορήματος του Στίβεν Κινγκ και 38 από την πρώτη μεταφορά στο σινεμά με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, έχουν μεσολαβήσει πολλά «Hunger Games», τρεις κύκλοι του «Squid Game», παρεμφερείς ταινίες και ακόμη περισσότερα videogames που έχουν δημιουργήσει εξοικείωση με το διαδεδομένο, δημοφιλές και συνωμοσιολογικά φιλικό ζήτημα της σμίκρυνσης του πολίτη σε άβουλο πιόνι του γιγαντιαίου matrix – σε βαθμό déjà vu κόπωσης. Παρά την κινητική σκηνοθεσία του Έντγκαρ Ράιτ, η περιπέτεια δράσης είναι ένα προφανές remake με αναμενόμενες στάσεις, που μόνο προς το φινάλε, και όταν εμφανίζεται η Εμίλια Τζόουνς, ανακατεύει κάπως την τράπουλα της ασταμάτητης καταδίωξης.