Όλη η μαγεία της Μαύρης Φάλαινας του Ισπανού Πάμπλο Eρνάντο έγκειται στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί στο ξεκίνημα του ασυνήθιστου, εικαστικού νεο-νουάρ με ηρωίδα μια επαγγελματία δολοφόνο, περιζήτητη για την ικανότητά της να αιφνιδιάζει τα θύματά της και να τα σκοτώνει χωρίς κανείς να καταλάβει πώς και από πού εμφανίστηκε στον χώρο. Η Ίνγκριντ Γκαρσία Τζόνσον υποδύεται με εξωγήινη προσήλωση το συνονόματο πλάσμα που αιωρείται ανάμεσα στον αληθινό κόσμο (και τον υπόκοσμο) και σε ένα σύμπαν μυστηριώδες και ζωικό, αντλώντας δυνάμεις εξωπραγματικές και τρομακτικές που δεν ποτέ δεν θα μάθουμε με λεπτομέρειες. Ο Ερνάντο υπηρετεί πιστά μια έξοχα επιμελημένη, βαριά ενδεδυμένη, απόκοσμη και γυαλισμένη εικόνα, όπως αντίστοιχα ο Τζόναθαν Γκλέιζερ στο Κάτω από το δέρμα, αλλά, αντίθετα με την πολυεπίπεδη αλληγορία του Βρετανού σκηνοθέτη, αφήνει εκτεθειμένη και ελλειπτική την πλοκή, αφαιρώντας την ένταση από τον θαυμασμό.