«Μα τι είδους κωλοταινία δεύτερης διαλογής είναι αυτή;» αναρωτιέται ο Μελ Γκίμπσον στη μέση της Ανώνυμης Κλήσης και δεν θα μπορούσε να πει την αλήθεια με πιο βραχνό, μελγκιμπσονικό τρόπο.

 

Υποδύεται έναν ραδιοφωνικό παραγωγό, τον Έλβις, έμπειρο στον χώρο, με θητεία στο shock radio της έξω από τα δόντια διαλεκτικής εκπομπής και ειδικεύεται σε ντόμπρες μεταμεσονύκτιες συνομιλίες στο κανάλι όπου πηγαίνει κάθε βράδυ, αφού γλυκοφιλήσει την όμορφη γυναίκα του και το χαριτωμένο κοριτσάκι του. Κυκλοφορεί με Mustang, έχει αέρα και την τόλμη του παλιού: αυτό φαίνεται από το πώς χειρίζεται ψύχραιμα και ξαποστέλνει ειρηνικά έναν τρελο-μεσσία που εισβάλλει στο στούντιο ημίγυμνος και με την απειλή μαχαιριού, επιθυμώντας επιτακτικά να κηρύξει τον λόγο του Θεού από τα ερτζιανά.

 

Ωστόσο, όταν το ίδιο βράδυ στην άλλη γραμμή ο πρώην μιας υποτιθέμενης ερωμένης του Έλβις έχει στα χέρια του την οικογένειά του και στη συνέχεια της μακροσκελούς live συνομιλίας τους στήνει ένα καλά υπολογισμένο κόλπο εφόδου στα γραφεία και στα στούντιο αναγκάζεται να αναμεταδώσει το ντελίριο εκδίκησης, έχοντας στο πλευρό του έναν άρτι αφιχθέντα, κομπλαρισμένο Βρετανό ηχολήπτη (ο Γουίλιαμ Μόζλι από τη Νάρνια), τη βοηθό του, έναν θυρωρό που δεν θυμάται καν το όνομά του και έναν ακόμη εργαζόμενο. Μαζί με τον πικραμένο συνάδελφό του (Κέβιν Ντίλον) μπορείτε να μαντέψετε αν κάποιος απ’ όλους αυτούς είναι βασικός ύποπτος, αν ο ένοχος είναι κάποιος άλλος ή αν τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει.

 

Άλλο ένα trash πετράδι στο στέμμα της Saban Films, την εταιρεία που καυχιέται ότι στρατολογεί μεγάλους, κυρίως άνδρες ηθοποιούς τύπου Πατσίνο και Χόπκινς για να παίζουν σε περιπέτειες αγνώστων συντελεστών και ελεγχόμενης ποιότητας, η Ανώνυμη Κλήση δεν είναι παρά μια φτηνή παραγωγή εξωφρενικά επιπόλαιων ανατροπών που κάνει το Mad City του Γαβρά να μοιάζει με blockbuster και το Talk Radio των Έρικ Μπογκόζιαν και Όλιβερ Στόουν να ανήκει στη σφαίρα του σοβαρού πολιτικού στοχασμού (που δεν απέχει…).

 

Microaction με σιγαστήρα, περιστρέφεται γύρω από την περσόνα του Γκίμπσον και συγκρίνει την επιθετική αντισυμβατικότητα του Έλβις με τις πολλές πληροφορίες που έχει συλλέξει το κοινό για τη συμπεριφορά του Αυστραλού ηθοποιού. Αξίζει να διαπιστώσετε αν ο Γκίμπσον απαγγέλλει επίτηδες τα λόγια του σαν να βρίσκεται σε σχολική παράσταση (αλλά με το αζημίωτο) ή αν όντως διανύει περίοδο ισχνότατης φόρμας.