Στο Leaving Las Vegas ο Μάικ Φίγκις τραγουδά μια νυχτερινή κινηματογραφική μπαλάντα για δυο χαμένες ψυχές που, τριγυρνώντας την ώρα που οι περισσότεροι κοιμόμαστε, συναντήθηκαν, αγαπήθηκαν, αποδεχόμενοι ο ένας τον άλλον γι’ αυτό που είναι, δίχως να περιμένουν ή να απαιτούν να αλλάξει, και πέρασαν μαζί τον χρόνο που τους είχε απομείνει.

Μια ατμοσφαιρική ιστορία νεο-ρομαντισμού και αυτοκαταστροφής, με την ψυχωμένη και οσκαρικά βραβευμένη ερμηνεία του Νίκολας Κέιτζ να στέκει ως αποστομωτικό επιχείρημα απέναντι σε όσους έβλεπαν στο πρόσωπο του Αμερικανού σταρ ένα υποκριτικό ανέκδοτο, τουλάχιστον στα δύσκολα χρόνια μέχρι την πρόσφατη επανεκτίμησή του έπειτα από μια σειρά αξιομνημόνευτων εμφανίσεων στις κατάλληλες ταινίες.