Πόσο σκληρά δούλευε το μεγαλύτερο ποπ συγκρότημα όλων των εποχών και τι οδήγησε τους Beatles στην αποχή τους από τις συναυλίες, από το 1966 μέχρι το τέλος της καριέρας τους, με εξαίρεση την 20λεπτη περφόρμανς στην ταράτσα των Apple Studios; Ο Πολ Μακάρτνεϊ, ο Ρίνγκο Σταρ, καθώς και οι Λένον και Χάρισον από αρχειακές δηλώσεις, αλλά και άλλοι, εμπλεκόμενοι και κοινωνοί ενός εκ των κορυφαίων φαινομένων του 20ού αιώνα, δίνουν τις απαντήσεις τους και μοιράζονται αναμνήσεις και συναισθήματα για τα συστατικά της εκρηκτικής ένωσης και τις παραμέτρους της σταδιακής απομάγευσης μιας μπάντας που ξεκίνησε αδελφικά και συνωμοτικά, και κουράστηκε από τη μηχανική επανάληψη προβληματικών συναυλιών σε γήπεδα, όντας το πρώτο γκρουπ που έπαιξε σε στάδια, μια εποχή που ο ήχος ήταν κακός και το μαζικό γεγονός, μαζί με την υστερία, πρωτόφαντο. Η γκρίνια για τον αρνητικό ρόλο της Γιόκο Όνο, το κουτσομπολιό και οι τεχνικές, εξειδικευμένες ακρότητες απουσιάζουν ανακουφιστικά, αφού το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται στα πρώτα χρόνια και τις τουρνέ και ο Ρον Χάουαρντ οργανώνει το υλικό με αφηγηματική διαύγεια, ώστε η ταινία να κυλάει σαν νεράκι και να μπορέσουμε να δούμε ένα κομμάτι της ψυχής των Σκαθαριών. Βοηθούν, βέβαια, τα θεϊκά τραγούδια...