ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ

 

Μετά την Πρωτοχρονιά και τον Βαλεντίνο, ο Γκάρι Μάρσαλ γιορτάζει τη Μητέρα, με άλλη μια διασταύρωση αφηγήσεων μονοθεματικής πολύπροσωπίας (συγγνώμη, αλλά κάπως έτσι είναι το concept που επαναλαμβάνει με αφορμή βασικά εμπορικές γιορτές), όπου οι χαρακτήρες ανακυκλώνουν τα αναμενόμενα κλισέ, με μοναδική προσθήκη κάποιες προοδευτικές πινελιές για ομόφυλες μητέρες, για παράδειγμα, σε μια αποστομωτικά συντηρητική ταινία από απόψεως χιούμορ, σεναρίου, κινηματογράφησης, γενικού στησίματος και βαθύτερου νοήματος. Από τον δημιουργό του Pretty Woman, με την ίδια τη Ρόμπερτς να βαριέται που ζει και να έχει δηλώσει πως έπαιξε για να κάνει χάρη, με το αζημίωτο πάντα, στον φίλο της τον Γκάρι, τη φετινή prettiest, σύμφωνα με το περιοδικό «People», Τζένιφερ Άνιστον σε έναν ακόμη εκνευριστικό ρόλο και τον Σουντέικις να μην μπορεί να αρθρώσει έξυπνη κουβέντα. Το χειρότερο είναι πως υπάρχουν πολλές ακόμη γιορτές στο ημερολόγιο...