Ο Ρόμαν Πολάνσκι δεν έχει πατήσει το πόδι του στην Αμερική εδώ και 30 χρόνια. Έχοντας αποπλανήσει και βιάσει μια 13χρονη στο σπίτι του Τζακ Νίκολσον, αντιμετώπισε κατηγορίες ικανές να τον στείλουν για τα καλά στη φυλακή. Βλέποντας πως, παρά τη μείωσή τους, ο διεφθαρμένος δικαστής Λόρενς Ρίτενμπαντ δεν είχε σκοπό να τον αφήσει σε χλωρό κλαρί, ο Πολωνός εγκατέλειψε τη χώρα και μαζί την καριέρα του και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ευρώπη. Η Ζένοβιτς παίρνει συνεντεύξεις από το δικηγόρο του Πολάνσκι και τον τότε εισαγγελέα και αποκαλύπτει, μέσω των μαρτυριών τους, πως ο δικαστής είχε στο νου του να δημιουργήσει ένα εξαιρετικά αρνητικό κλίμα για το σκηνοθέτη και να αξιοποιήσει τη δημοσιότητα προς όφελός του. Η οικογένεια του θύματος, της Σαμάνθα Γκέιλι Γκάιμερ, είχε συμφωνήσει να λυθεί το θέμα με εξωδικαστικό συμβιβασμό και την επακόλουθη αποζημίωση. Και ενώ ο Πολάνσκι είχε αρχίσει να εκτίει την ποινή του, ο δικαστής ήταν έτοιμος να αναθεωρήσει για προσωπική του προβολή.

Στο ντοκιμαντέρ, η Γκάιμερ συγχωρεί τον Πολάνσκι και κατανοεί τη φυγή του. Οι νομικοί αντίδικοι εκείνη την εποχή καίνε τον δικαστή και υπερασπίζονται την αμφιλεγόμενη απόφαση του Πολάνσκι, που του κόστισε την καριέρα του, και η Ζένοβιτς, χωρίς να χαριστεί στις αξιόποινες πράξεις του Πολάνσκι, παίρνει την απόσταση που χρειάζεται, χωρίζοντας τις επιπτώσεις της τραγωδίας σε δύο μέρη. Η καλλιτεχνική Αμερική συνέχισε να εκτιμά το δημιουργό από μακριά και να τον τιμά, διακρίνοντας το σκηνοθέτη από τον άνθρωπο. Η Ευρώπη αγκάλιασε το χαμένο της παιδί, του έδωσε στέγη και τη δυνατότητα να συνεχίσει το έργο του. Και ο Πολάνσκι, επωφελούμενος από τη συνέντευξη της Γκάιμερ, ανασκαλεύει την υπόθεση και επικαλείται της μαρτυρίας της, ζητώντας πλέον, όπως διαβάζουμε πρόσφατα, να ανακληθεί το ένταλμα σύλληψης που υφίσταται και να ενεργοποιηθεί αυτόματα, αν και εφόσον πατήσει το πόδι του σε αμερικανικό έδαφος, καθώς, όπως φαίνεται, δεν έχει πάψει να επιθυμεί τη μεγάλη επιστροφή. Είναι αρκετά μεγάλος για να δουλέψει στη χώρα που φιλοξένησε το Chinatown, αλλά η ηθική δικαίωση, με όλη τη διαστροφή που περικλείει, μάλλον του είναι αρκετή. Ο διχασμός του καταζητούμενου (wanted) στην Αμερική και του επιθυμητού (desired) στην Ευρώπη δείχνει να φτάνει σε ένα τέρμα. Η ζωή του είναι από μόνη της μια ασταμάτητη διαδοχή θριάμβων και τραγωδίας και το συγκεκριμένο μελανό κεφάλαιο, ειδικά για τους νεότερους που το αγνοούν, μοιάζει με θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με έναν πρωταγωνιστή-επισκέπτη στον κήπο του καλού και του κακού.