Δημήτρης Μαυρογιάννης: Η Πρωτοχρονιά μου στη βομβαρδισμένη Βηρυτό

Δημήτρης Μαυρογιάννης: Η Πρωτοχρονιά μου στη βομβαρδισμένη Βηρυτό Facebook Twitter
Το Μπάαλμπεκ είναι ένα τεράστιο αρχαίο επίτευγμα.
0

To Millennium το έζησα στη Βηρυτό ή και Παρίσι της Ανατολής, που ήταν βομβαρδισμένη όμως εκείνον τον Δεκέμβρη του 1999. Μόλις είχε τελειώσει εκείνος ο άθλιος εμφύλιος του Λιβάνου, υπήρχε πλέον ειρήνη και θα άνοιγε το αεροδρόμιο της Βηρυτού. Κι εμείς οι παλαβοί, τέσσερις ήμασταν, επηρεασμένοι απ’ όλα αυτά που λέγονταν για τη λάγνα Ανατολή, ας όψεται ο οριενταλισμός, είπαμε «και δεν πάμε για Πρωτοχρονιά στη Βηρυτό;». Είχαμε κι έναν Λιβανέζο φίλο οδοντίατρο, τον Χασάν ή αλλιώς Τρύφωνα, που γνωριζόμασταν από τα φοιτητικά μας χρόνια στη Θεσσαλονίκη και ζούσε εκεί. «Ελάτε, ελάτε» μας έλεγε και ξανάλεγε, ε, δεν θέλαμε και πολλά… Πήγαμε.

Φτάσαμε βράδυ αργά και με ένα ταξί μες στη σκοτεινιά βρήκαμε το ξενοδοχείο μας, το Mayflower, στο κέντρο της πόλης, στην περιοχή Hamra. Ήταν αγριευτικό αυτό το σκοτάδι. Ελάχιστα φώτα εδώ κι εκεί, με διάσπαρτα μπλόκα αγριωπών οπλισμένων ομάδων, Χριστιανών Φαλαγγιτών, Δρούζων Μουσουλμάνων, Αλεβιτών κ.λπ. Πολλά κτίρια κατεστραμμένα, με τρύπες από βλήματα και σφαίρες, και οι δρόμοι άδειοι.

Ελάχιστα φώτα εδώ κι εκεί, με διάσπαρτα μπλόκα αγριωπών οπλισμένων ομάδων, Χριστιανών Φαλαγγιτών, Δρούζων Μουσουλμάνων, Αλεβιτών κ.λπ. Πολλά κτίρια κατεστραμμένα, με τρύπες από βλήματα και σφαίρες, και οι δρόμοι άδειοι.

Το βράδυ του Millennium στο ξενοδοχείο, ενώ ετοιμαζόμασταν για την ντίσκο (διεθνών προδιαγραφών), άρχισαν τα πυροτεχνήματα. Μου φάνηκε ότι γίνονταν βομβαρδισμοί, εγώ είχα μπει στο κλίμα του πολέμου, αλλά αυτοί γιόρταζαν την αλλαγή της χιλιετηρίδας. Σε λίγο οι δρόμοι γέμισαν με κόσμο και αυτοκίνητα που κόρναραν. Αργότερα, στην ντίσκο, χαμός, τα έδιναν όλα, χόρευαν πάνω στα τραπέζια. Πολύ όμορφος λαός, κεφάτος, τέτοιο γλέντι δεν ξανάδα, βακχικό και αξέχαστο.

Την επομένη, ημέρα Πρωτοχρονιάς του 2000, είχαμε κανονίσει να δούμε το Μπάαλμπεκ, τον μυθικό αρχαίο ρωμαϊκό ναό του θεού Ήλιου που λόγω μεγέθους δεν είχε τελειώσει ποτέ. Είναι ο μεγαλύτερος ναός της αρχαίας εποχής και κανονίσαμε να πάμε με Μερσεντές νοικιασμένη με τον οδηγό για 100 δολάρια. Διασχίζαμε την κοιλάδα Μπεκάα, όπου κάποια στιγμή μας σταματούν σε ένα μπλόκο κάτι φανατικοί μουσουλμάνοι οπαδοί του Αγιατολάχ Χομεϊνί. Ήταν με μακριά μούσια και φορούσαν σαλβάρια, στα χέρια τους αυτόματα, έτοιμα για πυροβολισμό. Ζήτησαν τα διαβατήριά μας. Ανοίξαμε τα παράθυρα. Σκιαχτήκαμε, ούτε γέλια ούτε φωνές… Ησυχία και γύρω μας αφίσες του Χομεϊνί. Μας επέστρεψαν αμίλητοι τα ταξιδιωτικά μας έγγραφα και ξεκινήσαμε για τον ναό σοκαρισμένοι.

Δημήτρης Μαυρογιάννης: Η Πρωτοχρονιά μου στη βομβαρδισμένη Βηρυτό Facebook Twitter
Ατέλειωτες κολόνες και ερείπια, ελάχιστοι τουρίστες.

Το Μπάαλμπεκ εντυπωσιακό, τεράστιο αρχαίο επίτευγμα ο κεντρικός ναός του Βάαλ αλλά και ο ναός του Βάκχου. Ατέλειωτες κολόνες και ερείπια, ελάχιστοι τουρίστες. Ο οδηγός μάς κέρασε αρκετές μικρές και πολύ νόστιμες πίτσες και πήραμε χορτάτοι τον δρόμο του γυρισμού από άλλη κατεύθυνση. Μέσα από χωριά Δρούζων Μουσουλμάνων.

Περάσαμε από μπλόκα Σύρων στρατιωτών. Πώς τα φέρνει η ζωή και οι Σύροι, που τότε ήταν κατακτητές στον Λίβανο, τώρα κατά εκατομμύρια είναι πρόσφυγες στον Λίβανο… Πάντως, βρήκα τη χώρα λιγότερο εντυπωσιακή από αυτό που περίμενα. Εξαιρετική κουζίνα, πανέμορφοι άνθρωποι, αλλά ήθελα κάτι παραπάνω!

Δημήτρης Μαυρογιάννης: Η Πρωτοχρονιά μου στη βομβαρδισμένη Βηρυτό Facebook Twitter
Το Μάαλμπεκ, ο μυθικός αρχαίος ρωμαϊκός ναός του θεού Ήλιου, λόγω μεγέθους δεν είχε τελειώσει ποτέ.
Δημήτρης Μαυρογιάννης: Η Πρωτοχρονιά μου στη βομβαρδισμένη Βηρυτό Facebook Twitter
Είναι ο μεγαλύτερος ναός της αρχαίας εποχής .

______________

Ο Δημήτρης Μαυρογιάννης είναι πρώην καθηγητής οικονομικών

Ταξίδια
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Το ότι ζω στα βουνά το θεωρώ το μεγαλύτερο επίτευγμα και τη μεγαλύτερη τύχη στη ζωή μου»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Απ' τα βουνά πηγάζει η ελπίδα, γι' αυτό επιστρέφουμε και τα προστατεύουμε»

Η Άρτεμις Μπλατσή άφησε την Αθήνα για τη Στρώμη, στις παρυφές της Γκιώνας, και έφερε την Οικοψυχολογία, τη μελέτη της σύνδεσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, στη Φωκίδα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Χους εις τέφραν, εις ύδωρ. Στα νερά του Γάγγη κλείνει ο κύκλος

Φωτογραφία / Άλλη μια μέρα στον Γάγγη που καίνε νεκρούς

Μια φωτογραφική περιπλάνηση στο Βαρανάσι και στον κόσμο του, με τελικό προορισμό τον Γάγγη, όπου η καύση νεκρών, παρότι ενέχει το στοιχείο του μεταφυσικού, μοιάζει με μία ακόμα καθημερινή δραστηριότητα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Nothing Days / Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Η πιο μοντέρνα βιβλιοθήκη (που δεν κλείνει ποτέ), ένα ξημέρωμα στην κορυφή του κόσμου, μια πράσινη λίμνη, μια καθολική εκκλησία όπου λατρεύονται οι θεοί των Μάγια και ένα σεβίτσε από όρχεις ταύρου (που θέλουμε να ξεχάσουμε).
M. HULOT
48 ώρες στην Καρδαμύλη

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καρδαμύλη

Στο χαρακτηρισμένο «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και στην Ιστορία, επισκεπτόμαστε το σπίτι του Λι Φέρμορ, θυμόμαστε τον Όμηρο, κάνουμε μπάνιο με θέα, και ξέρουμε ότι θα επιστρέψουμε ξανά.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Ταξίδια / Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Στο κροατικό κομμάτι της μεγαλύτερης χερσονήσου της Αδριατικής πίνουμε κρασί από τη Μονεμβασιά και rakija, επισκεπτόμαστε ρωμαϊκά μνημεία, χαζεύουμε φωτισμένους γερανούς και θυμόμαστε τις ταινίες του Γουές Άντερσον.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Στη λίμνη Ατιτλάν της Γουατεμάλας με έναν ερωτιάρη άγιο

Nothing Days / Στη λίμνη Ατιτλάν της Γουατεμάλας με έναν ερωτιάρη άγιο

Ο Μαξιμόν είναι ένας κακός άγιος που πίνει και καπνίζει και φιλοξενείται κάθε χρόνο σε διαφορετικό σπίτι στο Σαντιάγκο της λίμνης Ατιτλάν. Η λατρεία του είναι ένα μείγμα καθολικής πίστης και παγανισμού που έχει τις ρίζες του στις παραδόσεις των Μάγια.  
M. HULOT
Χώρα, Τζανάκι, Βάτσες: Η Αστυπάλαια είναι ακόμα μαγική

Ταξίδια / Χώρα, Τζανάκι, Βάτσες: Η Αστυπάλαια είναι ακόμα μαγική

Ένα ταξίδι-αστραπή στο νησί, μια μυσταγωγική διαδρομή προς τις Βάτσες, η Μαλτεζάνα -που μοιάζει με ωδή στα εγχώρια '80s- και οι τηγανητές πατάτες της Μαρίας στο Βαθύ, που κάνουν κάποιους να της φιλούν, κυριολεκτικά, τα χέρια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα νησιά πριν από τον (πιο πρόσφατο) χαμό

Ταξίδια / Τα νησιά πριν από τον (πιο πρόσφατο) χαμό

Όχι, δεν μιλάμε για την ασπρόμαυρη Ελλάδα με τα γαϊδουράκια και τις ασπρισμένες αυλές, αλλά για τις εποχές που η Μύκονος δεν είχε VIP ζώνες, η Πάρος δεν είχε drones, και η Αστυπάλαια δεν κατακλυζόταν από influencers.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ