Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία

Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία Facebook Twitter
Η πρώτη διανυκτέρευση έγινε σε μια πόλη που δεν υπάρχει πια: στην Παλμύρα -απ' όπου και η φωτογραφία.
0

Πρωτοχρονιάτικα ποτέ δεν ταξιδεύω. Παρόλο που τον περισσότερο καιρό ζω στο εξωτερικό, τις διακοπές των Χριστουγέννων φροντίζω να τις περνάω στην Ελλάδα. Κι έτσι, καθώς οι μέρες αυτές είναι μοναδική ευκαιρία να ξαναδώ συγγενείς, φίλους και γνωστούς, να παρακολουθήσω κάποια παράσταση ή άλλη εκδήλωση και να ταχτοποιήσω εκκρεμότητες, προτιμώ να τις περνάω στην Αθήνα. Κι έπειτα, «Χριστούγεννα στο σπίτι σου και Πάσχα όπου θέλεις», λέει η παροιμία.


Ωστόσο, μερικές χρονιές, ενδίδοντας στις παραινέσεις παλιών φίλων, ταξίδεψα με μεγάλη παρέα, οικογενειακώς, στο ενδιάμεσο Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Το τελευταίο από τα ταξίδια αυτά, τα Χριστούγεννα του 2007, το κάναμε σε μια χώρα που δεν υπάρχει πια: στη Συρία.

Το 2011 ξεκίνησε ο εμφύλιος στη Συρία, και η χώρα δεν είναι πια η ίδια -η Συρία που γνώρισα ίσως δεν υπάρχει πια, αλλά το χειρότερο είναι πως πολλά από τα αρχαία της Παλμύρας που μάς μάγεψαν σίγουρα δεν υπάρχουν πια -τα κατέστρεψαν οι φανατικοί του Ισλαμικού Κράτους, σφάζοντας και τον 82χρονο αρχαιολόγο που τα φρόντιζε.


Παραλίγο να μην πάμε. Τη μέρα πριν από την αναχώρηση, η μεγάλη μου η κόρη ανέβασε ψηλό πυρετό· ωστόσο, με τη μαγική δύναμη που έχουν τα παιδιά να γιατρεύονται, μέσα στη νύχτα έγινε καλά κι έτσι αξημέρωτα, και ξάγρυπνοι, παρουσιαστήκαμε στο αεροδρόμιο.

Μετά την προσγείωση στη Δαμασκό, μας έβαλαν στο πούλμαν και διασχίσαμε την έρημο. Η πρώτη διανυκτέρευση έγινε σε μια πόλη που δεν υπάρχει πια: στην Παλμύρα -απ' όπου και η φωτογραφία. Μετά επιστρέψαμε στη Δαμασκό για 3-4 μέρες. Πάντα μου αρέσουν τα ταξίδια, αλλά η Συρία μού άρεσε εξαιρετικά: ιστορία, ελληνικό ενδιαφέρον, άνθρωποι ευγενικοί και καλλιεργημένοι. Βέβαια, η αστυνομική παρουσία ήταν έντονη.

Αυτά, το 2007. Το 2011 ξεκίνησε ο εμφύλιος στη Συρία, και η χώρα δεν είναι πια η ίδια -η Συρία που γνώρισα ίσως δεν υπάρχει πια, αλλά το χειρότερο είναι πως πολλά από τα αρχαία της Παλμύρας που μάς μάγεψαν σίγουρα δεν υπάρχουν πια -τα κατέστρεψαν οι φανατικοί του Ισλαμικού Κράτους, σφάζοντας και τον 82χρονο αρχαιολόγο που τα φρόντιζε.
Δεν νομίζω πως θα ξαναπάω στη Συρία.

Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία Facebook Twitter
Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία Facebook Twitter

____________

Ο Νίκος Σαραντάκος είναι συγγραφέας, λογοτέχνης και μεταφραστής

Ταξίδια
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ταξίδια / Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ένα ταξίδι στην Κένυα γίνεται αφορμή να γνωρίσουμε αυτή την ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπων που βρίσκουν στην περιπλάνηση σκοπό και σωτηρία, ένα αντίδοτο στη μελαγχολία και την επιθετικότητα της ζωής στην πόλη.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Το ότι ζω στα βουνά το θεωρώ το μεγαλύτερο επίτευγμα και τη μεγαλύτερη τύχη στη ζωή μου»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Απ' τα βουνά πηγάζει η ελπίδα, γι' αυτό επιστρέφουμε και τα προστατεύουμε»

Η Άρτεμις Μπλατσή άφησε την Αθήνα για τη Στρώμη, στις παρυφές της Γκιώνας, και έφερε την Οικοψυχολογία, τη μελέτη της σύνδεσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, στη Φωκίδα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Χους εις τέφραν, εις ύδωρ. Στα νερά του Γάγγη κλείνει ο κύκλος

Φωτογραφία / Άλλη μια μέρα στον Γάγγη που καίνε νεκρούς

Μια φωτογραφική περιπλάνηση στο Βαρανάσι και στον κόσμο του, με τελικό προορισμό τον Γάγγη, όπου η καύση νεκρών, παρότι ενέχει το στοιχείο του μεταφυσικού, μοιάζει με μία ακόμα καθημερινή δραστηριότητα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Nothing Days / Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Η πιο μοντέρνα βιβλιοθήκη (που δεν κλείνει ποτέ), ένα ξημέρωμα στην κορυφή του κόσμου, μια πράσινη λίμνη, μια καθολική εκκλησία όπου λατρεύονται οι θεοί των Μάγια και ένα σεβίτσε από όρχεις ταύρου (που θέλουμε να ξεχάσουμε).
M. HULOT
48 ώρες στην Καρδαμύλη

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καρδαμύλη

Στο χαρακτηρισμένο «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και στην Ιστορία, επισκεπτόμαστε το σπίτι του Λι Φέρμορ, θυμόμαστε τον Όμηρο, κάνουμε μπάνιο με θέα, και ξέρουμε ότι θα επιστρέψουμε ξανά.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Ταξίδια / Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Στο κροατικό κομμάτι της μεγαλύτερης χερσονήσου της Αδριατικής πίνουμε κρασί από τη Μονεμβασιά και rakija, επισκεπτόμαστε ρωμαϊκά μνημεία, χαζεύουμε φωτισμένους γερανούς και θυμόμαστε τις ταινίες του Γουές Άντερσον.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Στη λίμνη Ατιτλάν της Γουατεμάλας με έναν ερωτιάρη άγιο

Nothing Days / Στη λίμνη Ατιτλάν της Γουατεμάλας με έναν ερωτιάρη άγιο

Ο Μαξιμόν είναι ένας κακός άγιος που πίνει και καπνίζει και φιλοξενείται κάθε χρόνο σε διαφορετικό σπίτι στο Σαντιάγκο της λίμνης Ατιτλάν. Η λατρεία του είναι ένα μείγμα καθολικής πίστης και παγανισμού που έχει τις ρίζες του στις παραδόσεις των Μάγια.  
M. HULOT
Χώρα, Τζανάκι, Βάτσες: Η Αστυπάλαια είναι ακόμα μαγική

Ταξίδια / Χώρα, Τζανάκι, Βάτσες: Η Αστυπάλαια είναι ακόμα μαγική

Ένα ταξίδι-αστραπή στο νησί, μια μυσταγωγική διαδρομή προς τις Βάτσες, η Μαλτεζάνα -που μοιάζει με ωδή στα εγχώρια '80s- και οι τηγανητές πατάτες της Μαρίας στο Βαθύ, που κάνουν κάποιους να της φιλούν, κυριολεκτικά, τα χέρια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ