Ο Πίτερ Μπρίγκελ έχει ένα μεγάλο όραμα να υλοποιήσει. Έχει φανταστεί έναν πίνακα με 500 ανθρώπινες φιγούρες που να πλαισιώνουν τη διαδρομή του Χριστού προς τον Γολγοθά. Όμως, ο Μπρίγκελ δεν θέλει να κάνει έναν απλό θρησκευτικό πίνακα. Σκοπός του είναι να βάλει το κεντρικό θέμα, το μαρτύριο του Χριστού, χαμένο κάπου ανάμεσα στο πλήθος. Οι άλλοι φαίνονται απορροφημένοι από τα δικά τους προβλήματα και βάσανα. Και όχι άδικα. Ο Μπρίγκελ φτιάχνει τον πίνακα μέσα σε μια ταραχώδη εποχή, καθώς ο πόλεμος των θρησκειών βράζει στη Δυτική Ευρώπη, σκορπίζει μαρτυρικό θάνατο και πυροδοτεί τη μισαλλοδοξία, την έχθρα και τα μίση ανάμεσα στους λαούς.

 

Ο Πολωνός Λεχ Μαγιέφσκι, τον οποίο είχαμε γνωρίσει με το εξαιρετικό Βόιτσεκ, μας προσφέρει μια ξενάγηση στον πίνακα του Μπρίγκελ «Ο Χριστός φέρων τον σταυρό» ή, όπως αλλιώς αποκαλείται, «Ο δρόμος προς τον Γολγοθά». Αυτό το ιδιότυπο making of ενός πολυπρόσωπου ζωγραφικού έργου ενός σημαντικού δημιουργού της Αναγέννησης χρησιμοποιεί κινηματογραφικά στοιχεία και ψηφιακή τεχνολογία για να ερμηνεύσει, να ερευνήσει και να συνθέσει το περιβάλλον μιας καλλιτεχνικής στιγμής - την εποχή που ένας πίνακας αναπαριστούσε πολιτικές ίντριγκες και κοινωνική καθημερινότητα σε έναν τεράστιο καμβά.

 

Τοποθετώντας τη δράση σε τρεις χώρες που του θύμιζαν τη συγκεκριμένη τοποθεσία, ο Μαγιέφσκι φτιάχνει μια σειρά από ταμπλό, άλλοτε ταραχώδη και δραματικά κι άλλοτε πεζά και καθημερινά, όταν δεν γίνεται απλώς περιγραφικός. Το αποτέλεσμα είναι μια εξειδικευμένη, σινε-ζωγραφική ματιά, εικαστικά αποστομωτική. Από τις φιγούρες των ηθοποιών, η Σαρλότ Ράμπλινγκ στον ρόλο της Παναγίας κουβαλάει τον δικό της σταυρό στα θλιμμένα μάτια της.