Η ιστορία δυο γυναικών στρατιωτών, της Ορόρ και της Μαρίν, που γυρίζουν από το Αφγανιστάν στη βάση τους, στη Γαλλία, και κάνουν μια στάση αναψυχής και ανασύνταξης στην Κύπρο (τα γυρίσματα έγιναν στη Ρόδο), απέσπασε βραβείο σεναρίου στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών. Οι αδελφές Ντελφίν και Μυριέλ Κουλέν σχολιάζουν τις επιπτώσεις του βίαιου βιώματος του πολέμου μέσα από τη διαφορετική ματιά των γυναικών και το πώς τις βλέπουν όσοι είναι έξω από τη «ζώνη», όπως τα επίδοξα καμάκια (καλοί στους ρόλους τους ο Παπαδημητρίου και ο Κωνσταντίνου). Η Αριάν Λαμπέντ και η Σοκό παίζουν με όρεξη τις διαφορετικές όψεις ενός ανθρώπινου τραύματος και πολλές φορές αγγίζουν τη συνωμοτική σχέση δύο γυναικών που έχουν ζήσει στα όρια, αλλά οι σκηνοθέτιδες σκορπίζουν συχνά την εσωτερική αγωνία σε περιστατικά και διαλόγους που μένουν στην επιφάνεια για χάρη της πλοκής. Η ιδέα της αποσυμπίεσης, με απώτερο σκοπό την προσωρινή έστω επούλωση και ανακούφιση από την κόλαση του πολέμου, ενός λόχου σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο γεμάτο τουρίστες, με focus δύο ένστολες με εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, είναι σίγουρα πρωτότυπη, αλλά η αντοχή της δοκιμάζεται.