Έχοντας ξεπεράσει την αρχική ευχάριστη έκπληξη της πρωτοτυπίας του Σρεκ, βαδίζουμε αισίως στο τρίτο μέρος με τους ίδιους περίπου χαρακτήρες. Το σκηνικό δεν έχει αλλάξει δραματικά. Ο Σρεκ και η Φιόνα εξακολουθούν να είναι ζευγάρι και να χαίρονται γλυκά τις γουρουνιές και την ασχήμια τους, ο γάιδαρος με τον γάτο είναι από δίπλα τους, το παλάτι που μοιάζει με το Μπέβερλι Χιλς υπνώττει, ενώ ο σφετεριστής Prince Charming έχει βλέψεις και μηχανορραφεί. Ο Σρεκ δείχνει απρόθυμος να αναλάβει ευθύνες, και όταν η σύζυγός του τού ανακοινώνει ότι είναι έγκυος, φρικάρει. Παράλληλα, πρέπει να εκπαιδεύσει τον δεύτερο στη διαδοχή, τον Αρθούρο, και πρέπει να το κάνει καλά αν δεν θέλει να φορέσει ένα στέμμα που αισθάνεται πως δεν ταιριάζει καθόλου στην αγροτική ζωή και τις εφηβικές συνήθειές του. Το πραξικόπημα αποτελεί τη βασική πλοκή του έργου, αλλά οι πρωταγωνιστές δεν έχουν τίποτε να προσθέσουν σ' αυτά που ήδη ξέρουμε - ειδικά η Φιόνα και ο Σρεκ που απλώς σέρνονται για να προχωράει η υπόθεση. Εκεί που λειτουργεί ρολόι ο μηχανισμός που έχει στήσει ο Τζέφρι Κάτζεμπεργκ (μη γελιέστε, οι ταινίες αυτές δημιουργικά ανήκουν 100% στον παραγωγό τους) είναι στον πλούτο της εικόνας και στην ενθάρρυνση της βεβήλωσης των σεπτών χαρακτήρων από τα κλασικά παραμύθια. Η ματαιόδοξη Χιονάτη, η προδότρια Ραπουνζέλ, τα γουρουνάκια, τα ποντικάκια, ο πρόθυμος Πινόκιο και ο Marshmellow Man είναι όλα τα λεφτά, και μαζί με τους υπόλοιπους κομπάρσους ουσιαστικά πρωταγωνιστούν σε ανατρεπτικές στιγμές με απροσδόκητους διαλόγους και χιουμοριστικά απωθημένα από τα κλισέ στα οποία είχαν παγιδευτεί όλα αυτά τα χρόνια. Σαν το Σρεκ, ακόμη δεν έχει βγει άλλο παραμύθι με τόση ευελιξία ανάμεσα στο ενήλικο κοινό και τα παιδάκια. Στις επόμενες συνέχειες, ωστόσο, (και θα υπάρξουν πολλές απ' όσο γνωρίζω) το πρόβλημα προς επίλυση θα είναι να αξιοποιούνται συνολικότερα οι χαρακτήρες.