Όταν ένας ληστής, που ποτέ δεν κατονομάζεται, κρύβει όπως-όπως τη λεία του στη μέση του έρημου πουθενά, και έρχεται μετά την αποφυλάκισή του να τη διεκδικήσει, για να δει πως στη θέση του ψεύτικου μνήματος που έχει σκαρώσει στη βιασύνη του, υπάρχει πλέον ένα μνημείο, ταπεινό αλλά φυλασσόμενο, για έναν άγνωστο άγιο, αναγκάζεται να προσαρμοστεί σε μια παραλογισμένη διαδικασία υπομονής για να εξυφάνει το σχέδιο εξόρυξης του κρυμμένου θησαυρού- βασικά να επινοήσει το ακατόρθωτο, με βάση τις λιγοστές δυνατότητες που έχει στη διάθεσή του.

 

Ανάμεσα στις δεισιδαιμονίες, την αεργία, την ανομβρία και την ιλαρή στωικότητα των κατοίκων, ο Αλά Εντίν Αλτζέμ στο ντεμπούτο του, σκηνοθετεί μια ελαφριά περιπέτεια με στοιχεία βωβής κωμωδίας, εκσυγχρονίζοντας αρχετυπικούς, πάντα ανώνυμους χαρακτήρες (ένας κι ένας) κι εκθέτοντας την φαυλότητα και τα κωλύματα της σύγχρονης μαροκινής κοινωνίας, στο Θαύμα του Άγνωστου Αγίου που δικαίως ξεχώρισε στην Εβδομάδα Κριτικής του περυσινού Φεστιβάλ Καννών.