Μια instagrammer και η φίλη της αποφασίζουν να σκαρφαλώσουν σε έναν εγκαταλελειμμένο πύργο τηλεπικοινωνιών στη μέση του πουθενά. Όταν η σκαλωσιά καταρρέει, βρίσκονται εγκλωβισμένες σε μια επιφάνεια ενός τετραγωνικού μέτρου, σε ύψος 600 μέτρα από τη γη.

 

Για να επιβιώσουν, θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από τις αναρριχητικές τους δεξιότητες. Κι αν πάλι δεν επιβιώσουν, τουλάχιστον θα διεκδικήσουν με αξιώσεις μια θέση στα Darwin Awards στο τέλος της χρονιάς, σε ένα θρίλερ όπου ο κίνδυνος προκύπτει μέσα από μια σειρά βλακωδών αποφάσεων στην παράδοση του είδους.

 

Όσο η ταινία του Σκοτ Μαν ζωντανεύει μια σειρά από εφιάλτες υψοφοβικών, η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο, χωρίς να φτάνει βέβαια τα ύψη της σεκάνς της σχοινοβασίας του «Walk» του Ζεμέκις – εκεί πρωταγωνιστούσε η σκηνοθετική βιρτουοζιτέ, εδώ την περισσότερη δουλειά την κάνει ο διευθυντής φωτογραφίας.

 

Δυστυχώς, φοβούμενος ότι το κοινό θα βαρεθεί, ο Μαν εντάσσει στο μείγμα μια ερωτική ίντριγκα που απλώς ροκανίζει τον χρόνο και μια εντελώς αχρείαστη ανατροπή που κάνει εξίσου αχρείαστα περίπλοκο και λιγότερο αληθοφανές ένα concept το οποίο δεν χρειαζόταν πολλές σεναριακές φιοριτούρες.