Τραγική ειρωνεία ακριβώς η επόμενη ταινία του Άντονι Χόπκινς μετά τον θρίαμβο του «Πατέρα» να είναι μία από εκείνες τις περιπέτειες που στοχεύουν στην αγορά του Video on Demand και ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του μπάτζετ για να προσελκύσουν ονόματα σαν αυτόν για μια μικρή εμφάνιση, η οποία θα εξασφαλίσει την πώληση της ταινίας στις περισσότερες αγορές.

 

Για να είμαστε δίκαιοι, ο Χόπκινς τιμά το ψωμί του, ειδικά σε ένα λογύδριο που έχει στη σκηνή του νεκροταφείου στην αρχή, η εν λόγω ταινία έχει και μια επίφαση καλλιτεχνικότητας σε σχέση με αντίστοιχες παραγωγές, μα ο αναιμικός πρωταγωνιστής, ένα ενοχλητικό, διαρκές voice-over, που απλά επεξηγεί ό,τι συμβαίνει στην οθόνη, και ο ληθαργικός ρυθμός, καμία βιρτουοζιτέ δεν επικυρώνουν, παρά τις υποσχέσεις του τίτλου.