Έχουμε συνηθίσει σε μεταναστευτικά δράματα που διερευνούν την εμπειρία της μετανάστευσης από την πλευρά αυτού που για οικονομικούς, κοινωνικούς ή πολιτικούς λόγους αναζητά ένα καλύτερο μέλλον σε μια ξένη χώρα, σπανιότερα όμως βλέπουμε να ασχολούνται με εκείνους που έμειναν στη χώρα προέλευσης, με τους οικείους του μετανάστη.

 

Τα Χαρακτηριστικά Γνωρίσματα της Φερνάντα Βαλαντές ξεκινούν ως ένα τέτοιο δράμα, με το ενδιαφέρον να στρέφεται πρωτίστως σε μια μάνα που αναζητά τον γιο της, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν καθώς επιχειρούσε να διασχίσει τα σύνορα Μεξικού και ΗΠΑ, και δευτερευόντως σε έναν νεαρό που πέτυχε να περάσει στην άλλη πλευρά, για να απελαθεί στη συνέχεια και να επιστρέψει στο Μεξικό. Σταδιακά (και όχι εντελώς ομαλά) το θεματικό ενδιαφέρον στρέφεται αλλού και η ταινία μετατρέπεται σε μια καταγγελία για τα δεινά που φέρνουν η ανομία και η δράση των καρτέλ στη μεξικανική ενδοχώρα.

 

Μια καταγγελία, βέβαια, εκφρασμένη όχι με τη σφοδρότητα (και την επακόλουθη απουσία λεπτότητας) μιας ταινίας-ντουντούκας αλλά διυλισμένη μέσα από ένα έξοχα φωτογραφημένο, σκληρό, κατασκότεινο παραμύθι για το Κακό που συνθλίβει την καλοσύνη και την αγνότητα και «τρώει» τα παιδιά, καταβροχθίζοντας παράλληλα την προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος. Οι κρίκοι που κρατούν ενωμένη την ταινία είναι ο σταθερά πένθιμος τόνος και η καταπληκτική ερμηνεία της Μερσέντες Χερνάντεζ, στο πολυκαιρισμένο πρόσωπο της οποίας αποτυπώνονται η μητρική αγωνία, το βάλσαμο της πρόσκαιρης ελπίδας, μα και το αβάσταχτο βάσανο της απόγνωσης.