Με σεβασμό σε ένα από τα ενδοξότερα πρόσωπα στην ιστορία της ελληνικής μουσικής και με τον ενθουσιασμό ενός άδολου fan, ο Άρης Δόριζας φιλοτέχνησε το πορτρέτο του Γιάννη Σπανού συνθέτοντας εδώ και χρόνια μια σειρά από συνεντεύξεις, αρχειακό υλικό, μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώρισαν και ασχολήθηκαν με το έργο του, ακόμη και animation. Το Πίσω από τη Μαρκίζα, ταινία λήξης του πρόσφατου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, εξιστορεί την τεράστια διαδρομή του συνθέτη, από τη γενέτειρά του, το Κιάτο, το Παρίσι των πρώτων επιτυχιών με την Γκρεκό και την Μπαρντό, τη δική του εφεύρεση του Νέου Κύματος, το προσωπικό του άγγιγμα στην έντεχνη μελοποίηση ποιητών, την πλούσια κινηματογραφική του παρένθεση, τη στροφή στα αγαπημένα του λαϊκά τραγούδια − τόσες φάσεις, όλες καμωμένες με υψηλή γνώση, σταθερή προσήλωση στη μελωδία και ασυνήθιστη προσαρμοστικότητα, ίδιον της πεποίθησής του πως ο μουσικός υπηρετεί χωρίς να βγαίνει πάνω από τους συνεργάτες του. Πιανίστας στην ψυχή και ντροπαλός έξω από τις συντροφιές των οικείων του, ο Σπανός έλαβε όσα του ανήκουν σε πολλά διαφορετικά είδη, την αγάπη του κόσμου και την αναγνώριση των συναδέλφων του, χωρίς να διεκδικήσει κάτι συγκεκριμένο, αβίαστα και αθόρυβα, κάτι που αναδεικνύεται από την προσέγγιση του σκηνοθέτη και τον χώρο που αφήνει στον καλλιτέχνη να εκφράσει τον χαρακτήρα του, στις σιωπές, τον αυτοσαρκασμό και κάποια αποσπασματικότητα στις αναμνήσεις.