Έξυπνη η ελληνική απόδοση του τίτλου της ταινίας που αναφέρεται στη μεγάλη επιτυχία «Αγάπα με αν τολμάς» και η οποία με τη σειρά της σηματοδότησε το κινηματογραφικό και πραγματικό συνταίριασμα του Γκιγιόμ Κανέ με τη Μαριόν Κοτιγιάρ. Τα χρόνια πέρασαν, η Κοτιγιάρ απογειώθηκε και ο Κανέ έκανε τη δική του καριέρα με μια κάποια τόλμη (σκηνοθεσία σε αγγλόφωνη γκανγκστερική ταινία) και τα σκαμπανεβάσματα που συνεπάγεται. Στα 42 του, έχει την φαεινή ιδέα να παίξει κάποιον πολύ κοντά στον Γκιγιόμ Κανέ, με τον ίδιο όνομα, τους ίδιους φίλους, την ίδια σύζυγο και, φυσικά, το ίδιο επάγγελμα, και να αποτυπώσει την κρίση ηλικίας με ένα πολύ θαρραλέο σχόλιο στη ματαιοδοξία και τον εγωισμό που είναι εγγενείς στους ανθρώπους της show business. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά ροκ, ενίοτε πάρα πολύ αστείο, κυρίως χάρη στην ακριβέστατη και γενναία αυτοπαρωδία της Κοτιγιάρ, αλλά συνολικά άνισο. Ωστόσο αξίζουν συγχαρητήρια στον Κανέ για τον τρόπο που εξέθεσε τον εαυτό του και έγραψε κωμικούς ρόλους για τους «δικούς» του, και για την αφοβία που επιδεικνύει στο άτσαλο και εξωφρενικό φινάλε. Μια ασυνήθιστη γαλλική κωμωδία με ερωτηματικό για τις κατηγορίες που διασχίζει και, κάπου, πασχίζει να πιάσει λιμάνι.