Έξυπνο και δυνητικά κωμικό θέμα που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το Άνδρες με τα Όλα τους της χρονιάς, αλλά δεν διαθέτει ούτε τη σφαιρικότητα ούτε τη δροσιά ούτε την κοινωνική ποικιλία ούτε όμως και την κεντρική ερμηνεία της προκοπής που θα το σηκώσει ψηλά. Διότι παρά το hype, η Μαριάν Φέιθφουλ είναι θεαματικά ανεπαρκής, δυσκίνητη, με μπαρουτοκαπνισμένη φωνή που σχεδόν δεν διαθέτει πάνω από μια νότα, στο ρόλο της μαλακίστρας που ικανοποιεί ανέλπιστα καλά τους πελάτες ενός καταγωγίου στο Λονδίνο, και φτάνει στο σημείο να συγκρουστεί μετωπικά με τις φίλες της στην κωμόπολη που διαμένει αλλά και με το γιο της, για το παιδί του οποίου αναγκάστηκε στην ακραία απόφαση να εκδώσει την παλάμη της παρά τη θέλησή της. Αμάρτησα για το εγγόνι μου, σαν να λέμε, αλλά κάπως δυσκοίλια και σίγουρα όχι απογειωτικά. Μόνο η σχέση της γηραιάς Μάγκι, με το αρμόζον ψευδώνυμο Ιρίνα Παλμ, με τον νταβατζή της, τον πάντα αξιόπιστο Μανόλοβιτς, βγάζει λίγο νόημα και ρίχνει φως στις πράξεις της γυναίκας που σπάει ταμπού για έναν ευγενή σκοπό.