Χαριτωμένη κομεντί του δημιουργού του Thank you for Smoking, που θίγει το ζήτημα της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης στην εφηβική ηλικία χωρίς κηρύγματα, πλατειασμούς και διάθεση για χοντρή πλάκα. Χρωστάει την επιτυχία της στην ξερή απόδοση της Έλεν Πέιτζ, φετινή outsider σφήνα στα Όσκαρ στην κατηγορία του πρώτου γυναικείου ρόλου, ένα ταλαντούχο κορίτσι που πιάνει μια σπάνια ευκαιρία για τέτοια ηλικία και την καταλαβαίνει χωρίς συναισθηματισμούς, με τη φόρα, την τρέλα και τα κολλήματα της φάσης της, τη φόρτιση που της επιβάλλει η περίσταση και μια πειστική σοφία.

Η σχέση της με τον ακόμη πιο κουλ φίλο που την κατέστησε έγκυο είναι επίσης ξεχωριστή. Και εδώ έχουμε ένα νέο ταλέντο, τον Μάικλ Σέρα από το Superbad, που τη γειώνει και τη στηρίζει όταν τον χρειάζεται, αφήνοντάς την ελεύθερη να γευθεί τα λάθη της για να φτάσει στο τέλος της εκτροχιασμένης της διαδρομής.

Μερικές φορές, τα πράγματα στο Junoακολουθούν μια ζεν λογική που δεν συνάδει με το ανθρώπινο υλικό και το γενικότερο περιβάλλον, και τακτοποιούνται σχηματικά. Η δύναμη της κεντρικής ερμηνείας παραμένει και ο χειρισμός του Ράιτμαν είναι ισορροπημένος. Στα χέρια του, ακόμη και η Τζένιφερ Γκάρνερ παίζει καλά.

Μια ωραία λεπτομέρεια: η σεναριογράφος λέγεται Ντιάμπλο Κόντι και πριν αποφασίσει να δουλέψει για το σινεμά, ήταν στριπτιζέζ!