Ο Κωδικός Κολιμπρί συνορεύει με το Μεγάλο Σορτάρισμα, αλλά διαφέρει σημαντικά στο στυλ και την ταχύτητα: ο Άνταμ Μακέι σπάει το οικονομικό θρίλερ για τη Wall Street με τον γνώριμο τρόπο της ενσωμάτωσης του stand up comedy στη δραματουργία πολλαπλών χαρακτήρων, ενώ ο Καναδός Κιμ Νγκουέν αρνείται να κλειστεί στο κλειστοφοβικό σύμπαν μιας εταιρείας που ψάχνει με φρενίτιδα τον τρόπο να επινοήσει το ταχύτερο δυνατό σύστημα διαβίβασης πληροφοριών σε υψηλή συχνότητα για το χρηματιστήριο, τοποθετώντας τους χαρακτήρες του σε πανοραμικές τοποθεσίες στα Απαλάχια Όρη, κάθιδρους από αγωνία και απεγνωσμένους στο κυνήγι του χρόνου, σε μια διαδρομή με συνεχείς ανατροπές.

 

Η εμπιστοσύνη δοκιμάζεται, η δεοντολογία καταπατάται συνεχώς και ο Νγκουέν επιμένει στον ανθρώπινο παράγοντα. Οι δύο πρωταγωνιστές δεν μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Ο Τζέσι Άιζεμπεργκ είναι ο εμμονικός οραματιστής με την τοξική φιλοδοξία και το απωθημένο να αποδείξει στον πατέρα του πως αξίζει και ο μεταμορφωμένος Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, ο nerd εξάδελφός του, η ιδιοφυΐα που καταδιώκεται από ενοχές, τη Σάλμα Χάγιεκ (το αδίστακτο αφεντικό που εγκατέλειψε) και μια κρυφή επιθυμία να ζήσει μακριά από την τρέλα, με την οικογένεια και τα τεχνολογικά μαστορέματά του.

 

Ενώ το σενάριο του Νγκουέν διατηρεί το ενδιαφέρον, δίνοντας έμφαση στην «αναλογική» πλευρά μιας ανελέητα ανταγωνιστικής αρένας, η σκηνοθεσία αυξομειώνει το τέμπο, αμβλύνοντας την αιχμή που συνεχώς φυτρώνει από τις καταστάσεις.