Στο πλαίσιο του ξεπατικώματος όλων σχεδόν των μοντέλων της αμερικανικής αισθηματικής κομεντί που γίνεται τα τελευταία χρόνια από το εμπορικό γαλλικό σινεμά, ο Φρανκ Ντιμπόσκ παιδεύεται, κάνοντας έναν ζεν πρεμιέ που έχει αναγάγει το εφήμερο σεξ σε πρόκληση.

 

Έτσι, λόγω μιας παρεξήγησης παριστάνει τον ανάπηρο, βάζοντας στόχο να ρίξει στο κρεβάτι τη νέα του γειτόνισσα, που, εντελώς συμπτωματικά, έχει μια ανάπηρη αδερφή, την οποία και του γνωρίζει.

 

Με πολλαπλές παρεξηγήσεις, μπερδέματα, κάποια από τα οποία χαρίζουν αβίαστο γέλιο, αλλά και με τον αναπόφευκτο διδακτισμό, από τη στιγμή που η ιστορία ρέπει προς την ηθική και το μοτίβο ότι ακόμα και ο πιο αμοραλιστής και αναίσθητος χαρακτήρας μπορεί να βρει τον χαμένο του ανθρωπισμό.