Μετά από δύο χρόνια σχεδόν... μοναστικής σιωπής στο τραπέζι, τα παιδιά στην Ιαπωνία έχουν πλέον την άδεια να συζητούν με τους συμμαθητές τους στο μεσημεριανό τους, καθώς τα κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα συνεχίζουν την πτωτική τους πορεία.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στις τάξεις των δημοτικών και γυμνασίων της Ιαπωνίας, ο ήχος των μαχαιροπήρουνων ήταν αυτός και μόνο που ακουγόταν στα μεσημεριανά διαλείμματα, στο πλαίσιο της συνολικής προσπάθειας που επέβαλε τη μη διάδραση μεταξύ των μαθητών για την ανάσχεση της διασποράς.
Σε πολλά σχολεία, οι μαθητές αναγκάστηκαν όχι μόνο στο λεγόμενο Μοκουσκόκου (mokushoku, να τρώνε όχι μόνο μέσα στη σιωπή), αλλά και χωρίς να βρίσκονται ο ένας απέναντι από τον άλλο.
Όμως, με τον αριθμό των κρουσμάτων κορωνοϊού σε διαρκή πτώση, πολλά σχολεία εγκατέλειψαν τον κώδικα της σιωπής, εν μέσω ανησυχίας πως επηρεάζει την κοινωνική και μαθησιακή εκπαίδευση των μικρών παιδιών.
Για παράδειγμα, ο συμβούλιο Εκπαίδευσης στη Φουκουόκα, στη δυτική Ιαπωνία, ανακοίνωση την άρση της απαγόρευσης των συζητήσεων κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος, αν και τα θρανία θα εξακολουθήσουν να «βλέπουν» τον πίνακα κι όχι το ένα το άλλο.
Η πρωτοβουλία αυτή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους δασκάλους. «Τα σιωπηλά γεύματα έχουν παρατραβήξει. Ελπίζω πως τα χαρούμενα μεσημεριανά θα επιστρέψουν πια» αναφέρει ο Κένζι Τανάκα, διευθυντής δημοτικού της Φουκουόκα.
Παρά τον ενθουσιασμό των εκπαιδευτικών, ωστόσο, οι γονείς είναι διχασμένοι. Άλλοι χαίρονται με το ότι τα παιδιά μπορούν πια να επικοινωνήσουν με τους φίλους τους, άλλοι χαρακτηρίζουν την άρση της σιωπής ως «πρόωρη», φοβούμενοι άλλη μια έξαρση της πανδημίας.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια