Η Juliet Lyan είχε πάρει μαθήματα νοηματικής γλώσσας για 3 χρόνια στο γυμνάσιο. Της φάνηκαν χρήσιμα, όταν έπρεπε να εξυπηρετήσει έναν κωφό πελάτη στο εστιατόριο που εργαζόταν. Η ιστορία που αφηγείται είναι συγκινητική, κυρίως για τον τρόπο που έκανε έναν άνθρωπο να νιώσει λιγότερο μόνος, αλλά και για το μήνυμα που έχει να στείλει για τον κόσμο των κωφών. Είναι πάντα κέρδος να γνωρίζεις μία δύσκολη γλώσσα, πολλώ δε μάλλον, όταν αυτή είναι η νοηματική...
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»
Συστάσεις της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας για την προστασία από την αφρικανική σκόνη
Η στιγμή που μια θαλάσσια βιολόγος επικοινωνεί με ένα χταπόδι στα βάθη του ωκεανού
Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»
Ο Κωνσταντίνος Δομηνίκ αφηγείται στοιχειωμένες ιστορίες από ένα χωριό της Κατερίνης
σχόλια