Ο δημιουργός του εξαιρετικού «Footnote», ο Ισραηλινός Γιόζεφ Σένταρ, καταγράφει την άχαρη ύπαρξη ενός κάποιου Νόρμαν Οπενχάιμερ, Αμερικανοεβραίου που αψηφά την κανονική κατηγοριοποίηση του επαγγελματία και γίνεται αντιληπτός κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις, κυρίως στη Νέα Υόρκη, αφού περιπλανιέται ανάμεσα σε άτομα και υπηρεσίες, οργανισμούς κι επιχειρήσεις, επιδιορθώνοντας εμπορικές σχέσεις, φέρνοντας σε επαφή ανθρώπους από διαφορετικά πόστα, λίγο «εντός, εκτός και επί τα αυτά», ένας μεσάζων άνευ χαρτοφυλακίου, σαν αναγκαίο τσιμπούρι στην κουλτούρα της δικτύωσης. Η μεγάλη ευκαιρία στην, ας πούμε, σταδιοδρομία του Νόρμαν δίνεται όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός (πειστικός ο Λίορ Ασκενάζι) επισκέπτεται τις ΗΠΑ και, σε μια επίσημη εκδήλωση, θυμάται τον Νόρμαν από μια παλιότερη συνάντησή τους, τον χαιρετά με θέρμη και ανάμεσά τους δημιουργείται ένα δυνητικό, επικίνδυνο και σίγουρα νεφελώδες και πολιτικά ανορθόδοξο πλέγμα. Το μεγάλο ατού της ενδιαφέρουσας, αλλά φλύαρης ταινίας του Σένταρ είναι η ακρίβεια του Ρίτσαρντ Γκιρ σε έναν ακαθόριστο ρόλο, η απεγνωσμένη προσπάθειά του να κρατήσει την οριακή αξιοπρέπεια ενός ανέστιου γεφυροποιού που ζητάει χάρες για άλλους και για τον εαυτό του και εύκολα θεωρείται περιττός και αμελητέος, όταν κανείς δεν τον έχει ανάγκη. Μετά από μια μεγάλη διαδρομή τεράστιων επιτυχιών και αμφίβολων υποκριτικών ικανοτήτων, ο Αμερικανός ηθοποιός βρίσκει τα πατήματά του ως μεσήλικας και μετά το «Arbitrage» μετατρέπει μια ανθρώπινη υποσημείωση με το όνομα Νόρμαν (ένα τίποτα, που λέει κι ο ελληνικός τίτλος) σε καταλύτη.