Μαρία Μήτσορα: Η τελευταία Πρωτοχρονιά μου στον πύργο των W.

Μαρία Μήτσορα: Η τελευταία Πρωτοχρονιά μου στον πύργο των W. Facebook Twitter
Θυμάμαι όμως πολύ καλά το γύρισμα από τον 19ο αιώνα στον 20ό, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στον Πύργο των W....
0

Προτιμώ να θυμάμαι άλλες παραμονές Πρωτοχρονιά όπως εκείνη με τις νεαρές Μεξικάνες με μαγιό, με τα μαλλιά τυλιγμένα σε ρολά για τη βραδινή τους κόμμωση να λιάζονται στις πισίνες του Ακαπούλκο. Θυμάμαι όμως πολύ καλά το γύρισμα από τον 19ο αιώνα στον 20ό, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στον Πύργο των W.

Η κλοπή του μαργαριταρένιου κολιέ νωρίς το απόγευμα είχε στείλει κύματα ψίθυρων μέσα από τους χοντρούς τοίχους. Στην αίθουσα με τα τρία μαρμάρινα τζάκια οι πιο ηλικιωμένοι από τους καλεσμένους, παρόλο που το σάλιο κυλούσε ακόμα ευδιάκριτο από τις γωνίες των χειλιών τους, έλεγαν χαμηλόφωνα ότι είχαν περάσει κι άλλες παρόμοιες παραμονές Πρωτοχρονιάς με πανομοιότυπες ψυχικές χορογραφίες και κάθε μα κάθε φορά την κλοπή ενός μαργαριταρένιου κολιέ.

Βεγγαλικά κατακόκκινα άνοιγαν σαν πολύτιμα κοσμήματα ψηλά στον ουρανό. «Τι είναι πιο πολύτιμο, ένα μαργαριταρένιο κολιέ ή μήπως η ομορφιά αυτών των λάμψεων των εφήμερων;» με ξάφνιασε στο αυτί μου μια φωνή πολύ γνώριμη...

Μερικοί επέμεναν πως το κίνητρο δεν είναι ποτέ οικονομικό αλλά μοναδικό σκοπό έχει να εκθέσει τη νεαρή οικοδέσποινα στα μάτια του υπέργηρου συζύγου της. Εντωμεταξύ νάνοι υπηρέτες σκαρφάλωναν αθόρυβα σε λεπτές-λεπτές σκάλες για να φορέσουν τα ασημένια σκουφάκια στα κεριά των πολυέλαιων. Μέσα στο σκοτάδι ξαφνικά βασίλεψε σιωπή.

Ακούστηκαν αμέτρητα αθέατα κουδουνάκια να αναγγέλλουν τον καινούργιο αιώνα, κάποιοι τράβηξαν απότομα τις βαριές κουρτίνες και πέρα από τα τοξωτά παράθυρα έλαμψε το χιονισμένο πάρκο. Βεγγαλικά κατακόκκινα άνοιγαν σαν πολύτιμα κοσμήματα ψηλά στον ουρανό. «Τι είναι πιο πολύτιμο, ένα μαργαριταρένιο κολιέ ή μήπως η ομορφιά αυτών των λάμψεων των εφήμερων;» με ξάφνιασε στο αυτί μου μια φωνή πολύ γνώριμη, η φωνή κάποιου που δεν είχε καμιά δουλειά στον πύργο.


Το μυστήριο της κλοπής λύθηκε τη Δεύτερη μέρα του καινούργιου χρόνου με έναν τρόπο που δεν θέλω να τον θυμάμαι. Θυμάμαι τους κόκκινους λεκέδες πάνω στο χιόνι της αλέας, ήταν λεκέδες από φρέσκο αίμα. Η φαντασία μου προφητική όπως συμβαίνει συχνά είχε προφτάσει να τους διαβάσει και ίσως μόνο εγώ να ήξερα πόσο σύντομα ο Πύργος των W θα ήταν ένας σωρός από ερείπια και το πάρκο και όλη η κοιλάδα κάτω θα βάφονταν στο αίμα από την επανάσταση που έτρεχε με ταχύτητα θυμωμένης αναπνοής για να καταστρέψει όχι μόνο το μικρό δουκάτο αλλά και να μεταμορφώσει το μισό πρόσωπο της Ευρώπης.

________________

Η Μαρία Μήτσορα είναι  συγγραφέας

Ταξίδια
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οδοιπορικό στην Τουρκία: Βαδίζοντας στα χνάρια του Αινεία

Ταξίδια / Τσανάκαλε, Αρχαία Τροία, Καταρράκτες Sütüven. Ένα οδοιπορικό στην Τουρκία

Από τον εντυπωσιακό ναό του Απόλλωνα Σμινθέα στο Γκιουλπινάρ μέχρι τον χολιγουντιανό Δούρειο Ίππο στο Τσανάκαλε, η Τουρκία ξεδιπλώνει έναν απολαυστικό χάρτη γεμάτο μύθο και… καλοκαιρινές εκπλήξεις.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ