Ποιό φαγητό συγκινεί μέχρι δακρύων τη Βένα Γεωργακοπούλου;

Ποιό φαγητό συγκινεί μέχρι δακρύων τη Βένα Γεωργακοπούλου; Facebook Twitter
Δεν δοκίμασα ποτέ να τη φτιάξω αυτήν τη χριστουγεννιάτικη ομελέτα με τα συκωτάκια. Δεν νομίζω, πάντως, ότι η μαμά μου, που ψιλοβαριόταν, κι ας μην το έλεγε, τη μαγειρική, έκανε τίποτα σοφά πράγματα.
1

Το φαγητό που μου φέρνει δάκρυα στα μάτια είναι κάθε φαγητό που αναλαμβάνω να μαγειρέψω – απελπισίας και άγχους μιας άσχετης. Αλλά υπάρχει κι ένα φαγητό που δεν ξέρω αν το φτιάχνει κανείς ακόμα –εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω αν το έφτιαχνε ποτέ κανένας άλλος εκτός από τη μαμά μου–, που μου φέρνει δάκρυα στα μάτια, είμαι δεν είμαι σε διάθεση μελό. Από εκείνα που τα λέμε δάκρυα ευτυχίας και νοσταλγίας, όταν είμαστε σε διάθεση μελό.

Δεν σκέφτηκα ποτέ να τη ρωτήσω πώς της ήρθε, ποιος της τη σφύριξε αυτήν τη γευστική τελετουργία που μας πρόσφερε κάθε πρωί, πολύ πρωί, αξημέρωτα θαρρώ, τα Χριστούγεννα. Μόλις ο άθεος μπαμπάς επέστρεφε από τη γειτονική εκκλησία κι εμείς ξετρυπώναμε τα δώρα μας στο κάτω μέρος των κρεβατιών μας, κάτω από τα σκεπάσματα (έτσι το 'χαμε στην Καλαμάτα, ο Αϊ-Βασίλης ήταν χριστουγεννιάτικος), στρωνόμαστε στο μεγάλο τραπέζι της κουζίνας. Εγώ και οι αδελφές μου, που πρωινό δεν μάθαμε ποτέ, ορμάγαμε με βουλιμία στα πιάτα μας. Τίγκα σε μια κατακίτρινη, φουσκωτή ομελέτα, σπαρμένη με συκωτάκια. Τι συκωτάκια, θα σας γελάσω. Έχουν οι γαλοπούλες συκωτάκια; Δεν ξέρω και ούτε με ενδιαφέρει να μάθω. Γιατί το χριστουγεννιάτικο breakfast μας ήταν καθεστώς. Δεν επιδεχόταν ρεπορτάζ. Είχε την εγκυρότητα του δέντρου, των καλάντων, των καινούργιων ρούχων, του «κρύο έξω, μέσα θαλπωρή», των καλικάντζαρων. Της οικογένειας. Της γιορτής.

Δεν δοκίμασα ποτέ να τη φτιάξω αυτήν τη χριστουγεννιάτικη ομελέτα με τα συκωτάκια. Δεν νομίζω, πάντως, ότι η μαμά μου, που ψιλοβαριόταν, κι ας μην το έλεγε, τη μαγειρική, έκανε τίποτα σοφά πράγματα. Τηγανίζουμε τα συκωτάκια, χτυπάμε τα αυγά, τελειώσαμε. Μπορεί, πάλι, να μην ήταν καν δική της έμπνευση η συνταγή, αλλά του μπαμπά, που είχε αναλάβει, ως γιατρός, να μας κάνει γερές και δυνατές με διάφορα κόλπα – θυμάμαι τότε που λέγανε ότι το συκώτι κάνει καλό. Πού; Θα σας γελάσω. Για ένα πράγμα έχω μετανιώσει. Που δεν φρόντισα κι εγώ να προσθέσω στο χριστουγεννιάτικο ρεπερτόριο του σπιτιού μου, που το τιμώ μετά μανίας, ένα πιάτο κατακίτρινη, φουσκωτή ομελέτα με συκωτάκια για το παιδί μου. Ποτέ δεν είναι αργά.

Η Bένα Γεωργακοπούλου είναι δημοσιογράφος.

 

Γεύση
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΠΟΙΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ;

ΠΟΙΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ;

Ζητήσαμε από φίλους και γνωστούς να μας πουν ποιo είναι το φαγητό που τους αρέσει μέχρι δακρύων - που συνδέεται με στιγμές γαστρονομικής ευτυχίας και είναι κατά κάποιον τρόπο η δική τους μαντλέν. Και ανοίξανε οι καταπακτές του υποσυνείδητου και σχεδόν όλοι μεταφέρθηκαν στις κουζίνες της μαμάς τους, με γεύσεις απλές και ανεπανάληπτες, που ακόμα αποτελούν τη λυδία λίθο της αθηναϊκής γεύσης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Αγαπητή μου ( με την οικειότητα του παντελώς αγνώστου), σας διαβεβαιώ, ότι κάνετε πολύ συχνά αυτή την ομελέττα. Με χαρακτηριστική γενναιοδωρία και δωρεάν άφθονο σαρκασμό και αυτοϋπονόμευση, μας σερβίρετε πεντανόστιμα κείμενα. Και γιά μας είναι πάντα Αι-Βασιλιάτικα Χριστούγεννα !