Ποιο φαγητό φέρνει δάκρυα στα μάτια της Γλυκερίας Μπασδέκη;

Ποιο φαγητό φέρνει δάκρυα στα μάτια της Γλυκερίας Μπασδέκη; Facebook Twitter
Γιατί στο βάθος μου ήμουν ένα Κινεζάκι που χοροπηδάει ξυπόλυτο στους μεγάλους ορυζώνες, κρατώντας το μικρό, κόκκινο βιβλιαράκι του.
0

Ρύζι πιλάφι, ρύζι σούπα, ρύζι στα γεμιστά, ρύζι στα ντολμαδάκια, σπανακόρυζο, ρυζόγαλο. Όλα τα ρύζια του κόσμου, όλοι οι υγροί ορυζώνες στο πιάτο μου κι ακόμα να το επιθυμώ, κι ακόμα να μη χορταίνω. Διαρκής επιθυμία για ρύζι. Να τα σφάζω και να τα μαχαιρώνω όλα, να νιώθω τον σπασμό με την πρώτη κουταλιά από πιλάφι. Δεν ξέρω γιατί. Γιατί πάντα μου άρεσε. Γιατί ο μπαμπάς γελούσε με την υπερβολή και χτυπούσε παλαμάκια: «Κινεζάκι, φάε ρυζάκι». Κι έτρωγα τη μισή κατσαρόλα, άσπρο-άσπρο και παχύ, με το βούτυρο Κερκύρας ή τη Νέα Φυτίνη κατάσαρκα. Γιατί φούσκωνε πολύ η κοιλίτσα και μετά ήθελα νάνι-νάνι. Γιατί ήταν το μετά το Άνθος Ορύζης που δεν ξεπέρασα ποτέ. Γιατί έχω χρονοκαθήλωση. Γιατί πάντα αγαπούσα τα βασικά. Σε τροφές και ανθρώπους. Δεν ξέρω. Αλλά μάλλον γιατί μου άρεσε, μου άρεσε πολύ.


Λίγο πιο μεγάλη έψαχνα σπίτια του ρυζιού. Κάτι ρεστοράν με κόκκινους δράκους στη χαρτοπετσέτα και είκοσι πέντε ποικιλίες στο μενού. Πέρασα και από μονογαμία – μόνο ρύζι, μέχρι να σκάσει η κοιλίτσα. Γιατί στο βάθος μου ήμουν ένα Κινεζάκι που χοροπηδάει ξυπόλυτο στους μεγάλους ορυζώνες, κρατώντας το μικρό, κόκκινο βιβλιαράκι του. Γιατί το μόνο που ήθελα ήταν ρυζάκι, βουτυράκι και να μ' αγαπούν τα ζωάκια που δεν θα έτρωγα.

Πολύ πιο μεγάλη και ρυζοέμπειρη, το ρύζι έγινε πικρό, έγινε η Σιλβάνα Μαγκάνο και όλος ο ιταλικός νεορεαλισμός, έγινε η «Κινέζα» του Γκοντάρ, έγινε η χήρα του Μάο, έγινε το Βιετνάμ που πυρπόλησαν το ρύζι και ο Φο Μι Τσιν στο ποτάμι ν' ανασαίνει με καλάμι, τραγουδώντας «γιε γιε γιε» απ' το βάθος της κουζίνας μου.


Πολύ πιο μεγάλη και ρυζοέμπειρη, το ρύζι έγινε πικρό, έγινε η Σιλβάνα Μαγκάνο και όλος ο ιταλικός νεορεαλισμός, έγινε η Κινέζα του Γκοντάρ, έγινε η χήρα του Μάο, έγινε το Βιετνάμ που πυρπόλησαν το ρύζι και ο Φο Μι Τσιν στο ποτάμι ν' ανασαίνει με καλάμι, τραγουδώντας «γιε γιε γιε» απ' το βάθος της κουζίνας μου.


Αλλά με όλες τις συνυποδηλώσεις κι όλα τα πριν ή τα μετά στη διατροφική αλυσίδα, το ρυζάκι παρέμεινε πάντα άσπρο, γαλήνιο και αγνό. Η μόνη σταθερή μου κοινωνική επιθυμία. Η τροφή-σωτήρας. Στο πορσελάνινο πιατάκι της αέναης προίκας μου η τροφή-τροφός που παίρνει τα δάκρυα και τον βαρύ χειμώνα. Γιατί μου άρεσε και μου αρέσει και θα μου αρέσει. Και θα το τρώω κι ας με φάει.

Η Γλυκερία Μπασδέκη είναι συγγραφέας–ποιήτρια.

Γεύση
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΠΟΙΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ;

ΠΟΙΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ;

Ζητήσαμε από φίλους και γνωστούς να μας πουν ποιo είναι το φαγητό που τους αρέσει μέχρι δακρύων - που συνδέεται με στιγμές γαστρονομικής ευτυχίας και είναι κατά κάποιον τρόπο η δική τους μαντλέν. Και ανοίξανε οι καταπακτές του υποσυνείδητου και σχεδόν όλοι μεταφέρθηκαν στις κουζίνες της μαμάς τους, με γεύσεις απλές και ανεπανάληπτες, που ακόμα αποτελούν τη λυδία λίθο της αθηναϊκής γεύσης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ