Συμπαγές και σημεία εντυπωσιακά σίγουρο για σκηνοθετικό ντεμπούτο, το φιλμ του Φίλιπο Μενεγκέτι ξεπερνά από νωρίς τη θεματολογία του αναδεικνύοντας αφηγηματικές αρετές που πλαισιώνουν την ιστορία. Σε αυτή παρακολουθούμε τη ζωή δύο γυναικών που ζουν σε αντικρινά διαμερίσματα, μέσα στα οποία φυλάσσουν μια χρόνια κρυφή ερωτική σχέση, που παραμένει τέτοια παρά το γεγονός ότι ο σύζυγος της μίας έχει πλέον πεθάνει, καθώς η τελευταία αδυνατεί να αποκαλύψει το μυστικό στα παιδιά της. Η πίεση που της ασκείται επιφέρει ένα εγκεφαλικό το οποίο η σύντροφός της καλείται ξαφνικά να το παρακολουθήσει ως φορτική γειτόνισσα καθώς κανείς δεν υποπτεύεται κάτι περισσότερο. Εκεί παίρνει βασικό ρόλο η επιδεξιότητα του Μενεγκέτι που χρησιμοποιεί αμιγώς κινηματογραφικά όπλα (το μοντάζ και την κίνηση της κάμερας) για να πετάξει μέσα στον χωροχρόνο καταγράφοντας έναν ουτοπικό έρωτα με συναισθηματική φροντίδα αλλά και μια διακριτικότητα σεβασμού προς τις ηρωίδες του, που μαθημένες στη σιγουριά του «κρυφού» χάνουν στιγμές και δικαιώματα δεδομένα για ετεροφυλοφιλικές σχέσεις.