Πρόκειται για μια συνέχεια της επιτυχημένης πορείας των προηγούμενων ταινιών του Κατζουράκη, Ο δρόμος προς τη Δύση (2003) και Γλυκιά μνήμη (2005). Στο σύνολό τους οι ταινίες αυτές αποτελούν μια άτυπη τριλογία με κοινό άξονα την εξωτερική, αλλά κυρίως εσωτερική αναζήτηση ταυτότητας των ηρώων τους μέσα από διαφορετικά κοινωνικά πρίσματα και συνθήκες.